عنوان مقاله :
تأثير هشت‌هفته تمرين تناوبي با شدت بالا بر سطوح Let-7a، NO و VEGF در بافت قلب موش‌هاي صحرايي جوان مبتلا به ديابت نوع 2
پديد آورندگان :
باقري نيا ، مريم دانشگاه آزاد اسلامي واحد محلات - گروه فيزيولوژي ورزشي , عابدي ، بهرام دانشگاه آزاد اسلامي واحد محلات - گروه فيزيولوژي ورزشي , فتح الهي ، حسين دانشگاه آزاد اسلامي واحد پرديس - گروه فيزيولوژي ورزشي
كليدواژه :
ديابت نوع 2 , ورزش تناوبي با شدت بالا , آنژيوژنز
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: ديابت، باعث اختلال در برخي از عوامل مؤثر در آنژيوژنز قلبي مي‌شود. بنابراين هدف از اين تحقيق، تأثير هشت‌هفته تمرين تناوبي با شدت بالا بر سطوح VEGF، NO و Let7a در رت‌هاي جوان مبتلا به ديابت نوع 2 مي‌باشد. مواد و روش‌ها: تحقيق حاضر، از نوع تجربي مي‌باشد كه جامعه آماري آن را رت‌هاي جوان (8 هفته) مبتلا به ديابت نوع دو تشكيل داد. تعداد 24 سر رت جوان در سه گروه ديابتي + ورزش تناوبي، سالم + تمرين تناوبي و كنترل سالم تقسيم شدند. براي سنجش VEGF و NO از روش الايزا و براي سنجش Le7a از روش Real time PCR استفاده شد. نتايج: گروه ديابت + تمرين در مقايسه با گروه كنترل (0/005= P ) و گروه سالم + تمرين در مقايسه با گروه كنترل (0/001= P) VEGF بيشتري داشت. گروه سالم + تمرين نيز در مقايسه با گروه ديابت + تمرين، مقدار VEGF بيشتري داشت (0/005= P ). گروه ديابت + تمرين در مقايسه با گروه كنترل (0/041 = P) و گروه سالم + تمرين در مقايسه با گروه كنترل (0/005= P) NO بيشتري داشت. همچنين تفاوت بين گروه سالم + تمرين درمقايسه با گروه ديابت + تمرين ازنظر مقدار NO معنادار نبود (0/07= P). گروه ديابت + تمرين درمقايسه با گروه كنترل (0/009= P ) و گروه سالم + تمرين درمقايسه با گروه كنترل (0/001= P) از Let7a بيشتري برخوردار بود. همچنين گروه سالم + تمرين درمقايسه با گروه ديابت + تمرين مقدار Let7a بيشتري داشت (0/001= P). نتيجه‌گيري: تمرين تناوبي باعث افزايش VEGF، Let7a و NO در موش‌هاي صحرايي ديابتي و سالم مي‌شود. اما افزايش اين متغيرها در نمونه‌هاي سالم بيشتر از نمونه‌هاي ديابتي بود.
عنوان نشريه :
فيض - دانشگاه علوم پزشكي كاشان
عنوان نشريه :
فيض - دانشگاه علوم پزشكي كاشان
