كاهش متغيرهاي ورودي در فرآيند مدل‌سازي خطر سقوط درختان خطرآفرين نارون با روش تجزيه و تحليل مولفه‌هاي اصلي

درختان مي‌توانند يك طيف وسيعي از منافع زيست محيطي، ارزش‌هاي زيباشناختي، تاريخي و گردشگري و مزاياي اجتماعي، فيزيولوژيكي و اقتصادي را در بر گيرند و از طرفي ديگر اين درختان باعث مخاطرات محيطي مي‌شوند. هدف از اين پژوهش كاهش متغيرهاي كم اهميت با روش‌هاي معيارهاي تشخيصي خطرآفريني درختان و تجزيه و تحليل مولفه‌هاي اصلي در فرآيند مدل‌سازي ريسك سقوط درختان خطرآفرين نارون مورد مطالعه با روش شبكه عصبي است. بدين منظور به جمع‌آوري متغيرهاي كمي و كيفي درختان نارون در خيابان سيدعليخان اصفهان با روش آماربرداري صد در صد اين درختان در سال 1397 پرداخته شد. نتايج حاصل از عدم حذف و حذف متغيرهاي قطر درخت و تماس با خطوط انتقال برق در مدل‌هاي پيش‌بيني سقوط درختان خطرآفرين نشان دهنده اين مطلب است كه متغيرهايي كه طي فرآيند مطالعه حذف شده‌اند، تاثير قابل توجهي در پيش‌بيني سقوط درختان خطرآفرين نداشته ولي حذف متغيرهاي ياد شده، باعث افزايش دقت و كاهش تعداد تكرارهاي آموزش شبكه براي رسيدن به شبكه بهينه مي‌شود و زمان رسيدن به شبكه عصبي بهينه، را كاهش مي‌دهد. بنابراين مي‌توان استفاده از مدل‌سازي سقوط درختان به منظور مديريت فضاهاي سبز شهري را پيشنهاد كرد.