بررسي استانداردهاي ايمني و مديريت محيط زيستِ ديداري در معادن زيرزميني – مطالعه موردي معدن فيروزه نيشابور

ايمني و بهداشت حرفه‌اي در معادن وابسته به استفاده از روش‌هاي مناسبي است كه ارتباط نيروي انساني با كانون‌هاي خطر را به حداقل مي‌رساند. براي كنترل و كاهش مخاطرات در معادن بايستي نسبت به حذف و كنترل خطر در مبدا ،كاهش و به حداقل رساندن آنها و نهايتاً تجهيز معدنكاران به وسايل حفاظت فردي مناسب اقدام نمود. در اين نوشتار، كاربردهاي مديريت‌ ديداري و به تبع آن ايمني ديداري در معادن زيرزميني با نگرش ويژه بر معدن فيروزه نيشابور و توصيه‌هايي براي اجرايي كردن آن بررسي شده است. هدف از اين نوشتار، الزام و امكان پياده‎سازي يك سبك مديريت جديد در محيط كار در صنايع استخراج مواد معدني است. الزامي شدن رعايت مقررات بهداشت، ايمني و محيط‌زيست در معادن و بالاخص معادن زيرزميني رابطه‌اي مستقيم در كاهش آسيب‌هاي فردي، اجتماعي و زيست‌محيطي و در نتيجه افزايش توليد بهينه دارد. با توجه به مطالب مطرح شده در اين مقاله مي‌توان به اين جمع‌بندي رسيد كه محيط كار و ايمني ديداري در معادن بايستي به گونه‌اي باشدكه جستجو براي پيدا كردن اطلاعات، عدم انطباق‌ها، جلوگيري ازخطاها و غيره را بتواند خيلي سريع و مفيد به ديگران انتقال دهد و با اين كار، خطرات محيط كار را تا حد زيادي كاهش دهد.