توانمندسازي برون تني سلول‌هاي عصبي و گليالي موش سوري در استروييدسازي به دنبال فعال‌سازي مسير SHH و تيمار توأم با پرگننولون

Empowerment of Balb/C Mouse Neuron and Glial Cells in Steroidogenesis After Activation of the SHH Signaling Pathway and Co-Treatment with Pregnenolone

استروييدسازي در بعضي از بافت‌هاي غيرجنسي نظير سيستم عصبي گزارش گرديده است و در فعاليت‌هاي طبيعي، تكامل و عملكرد سيستم عصبي مؤثر مي‌باشد. توانمند نمودن سلول‌هاي پارانشيم مغز و شناسايي مسيرهاي سيگنالي دخيل در استروييدسازي مي‌تواند كاهش سنتز استروييدها در سنين بالاتر را جبران نمايد. بنابراين هدف از اين مطالعه تعيين و توانمندسازي برون تني سلول‌هاي عصبي و گليالي موش سوري در استروييدسازي به دنبال فعال‌سازي مسير SHH و تيمار توأم با پرگننولون بود. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي كه در سال 1400 انجام شد، ابتدا سلول‌هاي بنيادي عصبي(گليال) از كورتكس جنين 14 روزه موش سوري حامله به روش استاندارد تهيه و گسترده گرديد. زنده ماني سلول‌هاي بنيادي عصبي پس از تيمار با پرگننولون 5 ميكرومولار به همراه غلظت‌هاي مختلف پيومورفامين( 20 و 10، 5، 2، 1) ميكرومولار وGant61 به روشMTT انجام شد. سپس سلول‌ها در محيط تمايزي قرار گرفته و پس از تيمار با غلظت‌هاي مختلف وانكوباسيون 5 روزه محيط رويي سلول‌ها در محيط كشت سلول‌ها برداشته شد و به روش اليزا و HPLC مقدار تستوسترون و استروژن اندازه گيري شد. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از آزمون آماري آناليز واريانس تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: ميانگين داده‌هاي حاصل از زنده ماني گروه‌ها نشان از افزايش زنده ماني به دنبال تيمار با پيومورفامين(3/114) در مقايسه با گروهGant61(67/63) داشت(0001/0p≤). ميانگين داده‌هاي هورمون پروژسترون در محيط رويي سلول‌هاي گليالي عصبي نشان داد كه گروه‌هاي پيومورفامين(2/287 ) در مقايسه با گروه‌هاي كنترل(28/88) وGant61(5/40) افزايش معني‌‌داري داشت(001/0p≤). هم‌چنين ميانگين داده‌هاي هورمون تستوسترون نشان مي‌دهد گروه‌هاي پيومورفامين(8/730) در هر دو روش اليزا و HPLC افزايش معني‌داري در مقايسه با گروه كنترل(8/153) وGant61 (92/52) داشته است(0001/0p≤). هم‌چنين ميانگين داده‌ها در گروه پرگننولون(5/236) در مقايسه با گروهGant61 (5/40) افزايش معني داري نشان داد(05/0p≤). آناليز ميانگين داده‌هاي استروژن در روشHPLC نشان مي‌دهد كه افزايش معني‌داري در گروه‌هاي پيورمورفامين(2/331) در مقايسه با گروه كنترل(8/114) وGant61 (11/42) در توليد استروژن وجود دارد(0001/0p≤). نتيجه‌گيري: داده‌هاي حاصل از اين مطالعه نشان مي‌دهد كه القاي مسير SHH به وسيله پيورمورفامين موجب افزايش توليد هورمون‌هاي استروييدي(استروژن ـ پروستروژن و تستوتسترون) به وسيله سلول‌هاي تمايزي گليالي ـ عصبي مي‌شود كه مهار اين مسير نتايج برعكس را به دنبال داشته است. بنابراين از داده‌هاي اين مطالعه مي توان نتيجه گرفت كه القا مسير SHH مي‌تواند موجب توليد استروييدها گردد.

Background & aim: Steroid production has been reported in the asexual tissues of the nervous system. Stimulants are in the normal activity, function and function of the nervous system. Identifying the conduction pathways involved in glucocorticoids and enabling brain parenchymal cells can offset the balance in the active nervous system at old ages when the body is depleted. Therefore, in this study, by increasing the activity of sonic hedgehog (SHH) pathway attempted by purmorphamine and its capacity by Gant 61, the effect of this pathway on steroid process in culture medium of glial neurons is evaluated. The present experimental study was conducted in 2021. First, neuronal stem cells were obtained from the cortex of a 14-day-old embryonic mice by standard methods. Survival of neuronal stem cells after treatment with 5 μM pregnenolone with different concentrations of purmorphamine (1,2,5, 10 and 20) and Gant 61 was performed by MTT method. Then the cells were placed in a differentiation medium and after treatment with different concentrations and 5-day incubation, the surface of the cells was removed from the cell culture medium and the amount of testosterone and estrogen were measured by ELISA and HPLC. Data were analyzed using ANOVA statistical test using graph pad software. Results: The survival data of the groups indicated an increase in survival after treatment with purmorphamine (114.3) compared to the Gant 61 group (63.7 Pg) (p≤0.5). Progesterone data in the supernatant of glial neurons showed that purmorphamine groups (287.2 Pg) had a significant increase compared to control (88.28) and Gant 61 (40.5 Pg) groups (p≤ 0.001). Also, testosterone data show that purmorphamine groups (73.8 Pg) in both ELISA and HPLC methods have a significant increase compared to the control (153.8 Pg) and Gant61 (52.92 Pg) groups (p≤ 0.0001). Also, pregnenolone group (236.5 Pg) showed a significant increase compared to Gant61 (40.5 Pg) group (p≤ 0.05). Analysis of estrogen data by HPLC method showed that there was a significant increase in estrogen production in the purmorphamine groups (331.2 Pg) compared to the control (42.11 Pg) and Gant61 (42.11 Pg) groups (p≤ 0.0001). Conclusion: The data from this study indicated that the induction of the shh pathway by purrmorphamine increased the production of steroid hormones (estrogen-progesterone and testosterone) by glial-neuronal differentiating cells, which inhibition of this pathway had the opposite effect. The present study concluded that induction of the shh pathway can lead to the production of steroids.