عنوان مقاله :
تأثير دو نوع بريس توراكولومبوساكرال بر روي فعاليت الكترومايوگرافي و شاخص درد بيماران مبتلا به كمردرد طي راه رفتن
عنوان به زبان ديگر :
The effect of two types of thoracolumbosacral braces on electromyography activity and pain index in patients with low back pain during walking
پديد آورندگان :
پيران حملآبادي، ميلاد دانشگاه محقق اردبيلي- دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي- گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، اردبيل، ايران , جعفرنژادگرو ، اميرعلي دانشگاه محقق اردبيلي- دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي- گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، اردبيل، ايران , انوشيرواني، سجاد دانشگاه محقق اردبيلي- دانشكده علوم تربيتي و روانشناسي- گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، اردبيل، ايران
كليدواژه :
كمردرد , توراكولومبوساكرال , بريس , الكترومايوگرافي
چكيده فارسي :
كمردرد يك بيماري شايع بين افراد جامعه است كه تا حدود 80 ٪ از افراد در برخي از مراحل زندگي خود از آن
رنج م يبرند. استفاده از بريس يك راه كنترل درد م يباشد كه فيزيوتراپيس تها استفاده از آن را توصيه م يكنند. باوجود اين، شواهد
علمي در ارتباط با اثرات بري سها به ويژه در بيماران كمردرد محدود است. بنابراين هدف از اين مطالعه بررسي تأثير دو بريس
توراكولومبوساكرال بر روي فعاليت الكترومايوگرافي و شاخص درد بيماران مبتا به كمردرد طي راه رفتن بود.
مواد و رو شها: در اين مطالعه نيمه تجربي 15 آزمودني دختر و پسر مبتا به كمردرد داوطلب شركت در پژوهش شدند. آزمودن يها
درسه شرايط ) بدون بريس، بريس ساده و بريس داراي سنسور( تكليف راه رفت را انجام دادند. يك سيستم الكترومايوگرافي 8 كاناله
بي سيم جهت ثبت فعاليت عضات ناحيه كمر و اندام تحتاني طي راه رفتن استفاده شد. همچنين براي ثبت ميزان درد و راحتي
از شاخص مقياس بصري استفاده شد. از آزمون آنايز واريانس با انداز ههاي تكراري جهت تحليل آماري استفاده شد. سطح معناداري
برابر 05 / 0 بود. يافته ها: نتايج نشان داد كه ميزان درد در حالت بريس سنسوردار نسبت به حالت بدون بريس كمتر بود 05 / P>0 . باوجود اين، ميزان راحتي در شرايط راه رفتن با بريس ساده كمترين مقدار را دارا بود ) 05 / P>0 (. فركانس عضله دو سر راني طي فاز هل دادن هنگام استفاده از بريس سنسوردار نسبت به شرايط بدون بريس بطور معناداري افزايش يافت 007 / . P=0 نتيجه گيري: بطور كلي م يتوان گفت كه استفاده از بريس تراكولامبوساكرال داراي سنسور به دليل كاهش درد، و افزايش فركانس
عضله دوسرراني در بيماران مبتا به كمر درد نسبت به بريس بدون سنسور موثرتر است.
چكيده لاتين :
Aims and background: Low back pain is a common ailment that affects about 80% of the population at somepoint in their life time. Using a brace is a method to control pain that physiotherapists recommend it. However, thescientific evidence about the effects of different braces in low back pain patients is limited. Therefore, the aim of thisstudy was to evaluate the effects of two thoracolumbosacral braces on electromyography activity) and pain index of
low back pain patients during walking.Materials and Methods: In this quasi-experimental study, 15 male and female subjects with low back painvolunteered to participate in this study. Subjects walked in three conditions (without braces, simple braces andsensor braces). An 8-channel wireless electromyography system was used to record the activity of the muscles of theback and lower limb during walking. Visual scale index was also used to record pain and comfort. Repeated measureANOVA test was used for statistical analysis. Significance level was set at p=0.05.Results: Finding demonstrated that the pain value during using brace with sensor was lower than that simple brace(P<0.05). However, comfort value during using simple brace was the lowest (P<0.05). Frequency content of bicepsfemoris during push off while using brace with sensor was greater than that simple brace condition (p=0.007).Conclusion: In general, it can be said that the use of tracholambosacral braces with sensor because of reductionin pain and increment in frequency content of biceps femoris muscle is more effective than that simple brace inpatients with low back pain.
عنوان نشريه :
بيهوشي و درد