اختلال نقص توجه-بيش فعالي، كندي زمان شناختي و تروماي كودك آزاري: يك مطالعه مقايسه اي در زنان و مردان

هدف از پژوهش حاضر مقايسه اختلال نقص توجهبيش فعالي، كودك آزاري و كندي زمان شناختي در زنان و مردان بود. جامعۀ پژوهش شامل زنان و مردان شهر اصفهان در سال 1400 بود كه در دامنه سني 18 تا 60 سال بودند كه از بين آنها به صورت در دسترس 1066 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. سپس 40 شركت‌كننده كه در مؤلفه انكار پرسشنامه كودك‌آزاري داراي نمره بالاتر از 12 بودند از تحليل كنار گذاشته شدند. با اين اقدام تعداد شركت‌كننده‌ها به 1026 نفر رسيد. سپس شركت كننده ها به دو گروه زنان(766 نفر) و مردان(260 نفر) تقسيم شدند و سپس زنان و مردان از نظر متغيرهاي وابسته مورد مقايسه قرار گرفتند. ابزارهاي اين پژوهش شامل مقياس درجه‌بندي ADHD بزرگسالان باركلي (BAARS) (2011) و پرسشنامۀ ضربه كودكي (CTQ) (2003) بود. يافته ها نشان داد كه ميانگين كودك آزاري، اختلال نقص توجه بيش فعالي و كندي زمان شناختي بطور معناداري در زنان بيشتر از مردان است. بنابراين پيشنهاد مي شود به تشخيص زود به هنگام اختلال نقص توجهبيش فعالي در كودكان دختر بيشتر توجه شود و به آسيب هاي رواني كودك آزاري بخصوص در زنان در جامعه توجه بيشتري شود.