بررسي خصوصيات فيزيكي و شيميايي سيال كانه دار در رخدادهاي سلستيت كمربند چين خورده-تراستي زاگرس؛ با استفاده از مطالعات ريزدماسنجي

رخدادهاي سلستيت با گستره زماني به سن اليگوسن- ميوسن، در سازندهاي كربناتي - تبخيري آسماري و گچساران، كمربند چين خورده–تراستي زاگرس گسترش يافته اند. هدف از اين پژوهش مطالعه ي سيالات درگير در چهار مورد از ذخاير سلستيت (ترتاب، تارك، ليكك و بابا محمد)، به‌منظور بررسي ماهيت سيال كانه ساز در اين ذخاير مي باشد. ساخت هاي ژئودي و رگه اي، به‌صورت پركننده فضاي خالي و بافت هاي جانشيني، موزاييكي و رگه اي در زمينه ي كربناتي در اين رخدادها به‌وفور مشاهده شد. همچنين كاني هاي سلستيت، كلسيت، ژيپس، انيدريت كاني هاي اصلي اين ذخاير را تشكيل مي دهند. براساس مطالعات پتروگرافي، پنج گروه سيال درگير شناسايي شد كه عبارتند از: تك فازي مايع (L)، تك فازي بخار (V)، دو فازي غني از مايع (LV)، دو فازي غني از بخار (VL) و سيالات درگير چند فازي (LVS). داده هاي ريزدماسنجي دماي همگن شدن 291.8-134.3 درجه سانتي‌گراد، و شوري 18.17-2.5 درصد وزني نمك طعام را براي شكل گيري اين سلستيت ها نشان مي دهد. طبق داده هاي حاصل از ريزدماسنجي مي توان چنين بيان كرد كه شكل گيري سلستيت در نتيجه ي واكنش هاي سنگ هاي گستره مي باشد. همچنين عملكرد فعاليت هاي تكتونيكي در اين مناطق همچون بالاآمدگي كه موجب تغييرات حوضه رسوب‌گذاري شده و دياژنز لايه ها، سبب انحلال كاني هاي موجود در اين حوضه، از جمله مواردي است كه منجر به آزاد شدن عنصر استرانسيوم در سيال مسئول كانه زايي شده است. اين فرآيند به‌طوركلي توسط دو سيال با منشاء جوي و شورابه اي در مراحل مختلف كانه زايي صورت مي گيرد و موجب جانشيني آن به‌جاي انيدريت در درجه حرارت به نسبت بالا و بخصوص در طي مراحل دياژنز تاخيري و اپي ژنتيك گرديده است.