تبيين نقش ميانجي مديريت راهبردي منابع انساني در ارتباط بين خودرهبري و سرماية انساني گروه‌هاي علوم ورزشي دانشگاه‌هاي دولتي

Explanation of The Mediating Role of Strategic Management of Human Resources in The Relationship Between Self-Leadership and Human Capital of Sports Science Departments of Public Universities

در پژوهش حاضر رابطة خودرهبري و سرماية انساني گروه‌هاي علوم ورزشي دانشگاه‌هاي دولتي استان كرمان با ميانجيگري مديريت راهبردي منابع انساني بررسي شد. اين پژوهش از نوع توصيفي –همبستگي است كه به شكل ميداني انجام گرفته است. جامعة آماري اين پژوهش را تمامي اعضاي هيأت علمي و كاركنان گروه‌هاي علوم ورزشي دانشگاه‌هاي دولتي استان كرمان تشكيل دادند (175=N) كه از بين آنها 120 نفر به روش طبقه‌اي تخصيصي به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. براي گردآوري داده‌ها پس از تأييد روايي و پايايي از پرسشنامه‌هاي خودرهبري (ابيلي و مزاري، 1393)، سرمايه‌هاي انساني (نادري،1390) و مديريت راهبردي منابع انساني تعديل‌شده (هوانگ و چن، 2009) استفاده شد. داده‌ها به كمك روش حداقل مربعات جزئي و آزمون سوبل تحليل شد. نتايج حاكي از آن است كه رابطة خودرهبري و سرماية انساني گروه‌هاي علوم ورزشي دانشگاه‌هاي دولتي مثبت و معنا‌دار است و خودرهبري به‌واسطة مديريت راهبردي منابع انساني نتيجة مثبتي در افزايش سرماية انساني دارد. مي‌توان نتيجه گرفت كه ارتقاي رفتارهاي مبتني بر خودرهبري، نه‌تنها موجبات رشد سرماية انساني را فراهم مي‌كند، بلكه توانمندسازي سرماية انساني را به‌واسطة مديريت راهبردي منابع انساني تسهيل مي‌كند. بنابراين خودرهبري با تحقق توسعة فردي در جنبه‌هاي مختلف مانند روان‌شناختي، شناختي و مهارتي سبب مي‌شود كه فرد با تسلط و توانمندي بيشتري در مواجهه با موقعيت‌هاي فردي، شغلي و سازماني رفتار كند و در نتيجه توسعة پايدار و فزايندة سازمان را فراهم كند.

In the present study, we investigated the relationship between self-leadership and human capital of sports science depamrtents of Kerman public universities with mediation of strategic management of human resources. This study was a descriptive-correlational study that has been conducted as a field study. The statistical population of this study consisted of faculty members and staff of sports science departments of Kerman public universities (n = 175). among them, n= 120 were selected as the sample by stratified sampling method. For data collection, after confirming validity and reliability, self-leadership (Abili and Mazari, 2014), human capital (Naderi, 2011) and modified strategic management of human resources (Huang and Chen, 2009) questionnaires were used. The data were analyzed using partial least squares and Sobel test. The results show that the relationship between self-leadership and human capital of sports science departments of public universities is positive and significant and self-leadership has a positive effect on increasing human capital through strategic management of human resources. It can be concluded that promotion of self-leadership behaviors not only promote the growth of human capital, but also facilitate the empowerment of human capital through the strategic management of human resources. Therefore, self-leadership with realization of personal development in various aspects such as psychology, cognition and skill causes an individual behaving with greater mastery and ability in the face of individual, professional and organizational situations and thus provides sustainable and increasing development of the organization.