چگونگي وضعيت ترابري و نگه‌داشت شاخص آلودگي اشرشياكولي با سطوح شوري مختلف در ستون اشباع

زمينه و هدف: اشرشياكولي معمول‌ترين كليفرم روده‌اي كود گاوي است كه به عنوان شاخص آلودگي آب‌هاي زيرزميني مورد بررسي قرار مي‌گيرد. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف مطالعه ترابري ترجيحي و نگه داشت باكتري اشرشياكولي به‌عنوان يك باكتري شاخص آلودگي در شرايط استفاده از آب شور انجام گرفته است.روش بررسي: مطالعات آزمايشگاهي در سيستم جريان ترجيحي با ماكروپورهاي مصنوعي با قطر و تيمار شوري مختلف تحت جريان اشباع در سال ۱۳۹۵ انجام يافت. در بررسي اثر سطوح مختلف شوري آب از بيو ردياب اشرشياكولي و كلرايد استفاده شد. نمونه‌هاي پساب به‌طور مداوم در طول آزمايش انتقال در فواصل زماني مشخص جمع‌آوري شدند. در پايان آزمايش از سه عمق نمونه خاك از هر ستون در دو منطقه ماكروپور و ماتريكس برداشت شد. سپس غلظت‌هاي باكتري و كلرايد آناليز شدند.يافته‌ها: بيشترين غلظت اشرشياكولي در زهاب جمع آوري شده مربوط به كمترين شوري 1 دسي زيمنس بر متر و حداقل مقدار آن در شوري 4 دسي زيمنس بر متر مشاهده گرديد. در عمق 5 سانتي‌متر ميزان نگه‌داشت باكتري حداكثر و برابر باCFUL1  10^5× 1.3 بود.بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه بيشتر باكتري‌هاي پالايش شده در لايه‌هاي سطحي خاك نگه داشته شدند و با افزايش عمق خاك ميزان آلاينده عبوري از خاك كمتر شد، به طوري كه به ازاي هر ۵ سانتي متر افزايش عمق، ۱۰% ميزان نگه داشت آن كاهش پيدا كرد. هم چنين بالا بودن غلظت باكتري خروجي از ستون‌هاي خاك تيمار شده با شوري زياد به علت نقش املاحي مانند نمك در انتقال باكتري است. بنابراين، شوري آب مـي توانـد نقـش مهمـي در كاهش آلودگي منابع آب زيرزميني داشته باشد.