ارتباط دقت ترياژ و پيامدهاي ناشي از آن در بيماران مراجعه كننده به اورژانس بيمارستان شهيد بهشتي قم در سال ١٣

زمينه و هدف: هدف از ترياژ، طبقه بندي و رسيدگي به بيماران بر اساس شدت آسيب در پنج سطح از اولويت است. اما ممكن است خطاي ترياژ بصورت قراردادن بيماران در طبقه‌اي پائين‌تر (ترياژ سبك) يا بالاتر (ترياژ سنگين) از وضعيت واقعي رخ داده و منجر به انتظار و بدتر شدن وضعيت بيماران شده و يا دسترسي بيماران نيازمند مراقبت فوري را محدود كند. اين مطالعه با هدف ارزيابي ميزان دقت ترياژ انجام شده براي بيماران در اورژانس بيمارستان شهيدبهشتي قم و بررسي پيامدهاي آن انجام شده‌است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه‌ي مقطعي گذشته‌نگر، از ميان پرونده‌هاي پزشكي بيماران پذيرش‌شده در بخش اورژانس، 456 نمونه به صورت تصادفي ساده انتخاب و اطلاعات موجود در فرم ترياژ و پيامد بيماران جمع‌آوري شد. بررسي دقت ترياژ از طريق مقايسه ترياژهاي انجام شده توسط پرستار با ترياژ استاندارد ESI انجام شد و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارspss و در نظر گرفتن سطح معناداري 0.05 بررسي شدند. يافته ها : از بين456 بيمار 92.8%بيماران ترخيص، 5.7% بستري و 1.5% بيماران فوت كرده‌اند. در بررسي دقت ترياژ 76.1% ترياژ صحيح، 5.7% ترياژ سبك و 18.2% ترياژ سنگين شده‌اند. بين پيامد نهايي بيماران و دقت ترياژ ارتباط معناداري وجود نداشت. بيشترين علت مراجعه بيماران به اورژانس، تروما بوده (48%) و بيشترين ميزان خطاي ترياژ نيز در مراجعين بعلت تروما رخ داده است. ارتباط معناداري بين علت مراجعه و دقت ترياژ وجود داشت ( 0.002=p) نتيجه‌گيري: بيشترين خطاي ترياژ در بيشترين علت مراجعه بيماران (تروما) رخ داده است. ميزان خطاي ترياژ اورژانسم 23.9 درصد و بيشتر بصورت ترياژ سنگين بوده است (%18.2) اگرچه اين خطاي ترياژ پيامد خطرناكي براي بيماران نداشته و بيشتر اين بيماران ترخيص شده اند، با اين حال براي كاهش خطا، ارتقاي دانش و مهارت پرستاران ترياژ توصيه ميشود.