بررسي فاصله زماني از لحظه ورود بيمار تا شروع درمان آنتي ترومبوتيك و مقايسه آن با استاندارد بين المللي در مبتلايان به سكته حاد مغزي

مقدمه:سكته مغزي دومين علت مرگ و مير و عامل اصلي ناتواني‌هاي بلند مدت در جهان است. زمان، اهميت حياتي در درمان سكته مغزي دارد. لذا اين مطالعه با هدف بررسي فاصله زماني از لحظه ورود بيمار تا شروع درمان آنتي‌ترومبوتيك و مقايسه آن با استاندارد بين المللي در مبتلايان به سكته حاد مغزي مراجعه‌كننده به بيمارستان شهيد بهشتي قم در سال 1397-1396 انجام گرديد. روش بررسي: اين مطالعه مقطعي گذشته‌نگر برروي 136 بيمار بر اساس معيار ورود ابتلا به سكته حاد مغزي انجام شد. داده‎ها شامل اطلاعات دموگرافيك، زمان انجام ترياژ، زمان ويزيت متخصص طب اورژانس، زمان ويزيت متخصص نورولوژي، زمان آزمايشات، زمان انجام سي تي اسكن مغزي، زمان شروع تزريق دارو با استناد به پرونده پزشكي بيماران و با استفاده از چك ليست و با روش نمونه‌گيري در دسترس تا رسيدن به حجم نمونه‌ مورد نظر جمع‌آوري و تجزيه و تحليل گرديدند. يافته‌ها: از 136 بيمارمورد مطالعه،(53 درصد) 72نفر مرد و بيشتر بيماران (52 درصد) بالاي 55 سال بودند. براساس يافته‌هاي پژوهش، مدت فاصله زماني بين ورود بيمار به اورژانس تا دريافت آنتي‌ترومبوتيك 104 دقيقه محاسبه شد.ارتباط ميانگين مدت زمان انجام ترياژ تا دريافت درمان ويژه معني‌دار نبوده ولي بين ميانگين مدت زمان انجام اولين ويزيت طب اورژانس، ميانگين مدت زمان انجام اولين ويزيت نورولوژيست، ميانگين مدت زمان انجام سي تي اسكن، ميانگين مدت زمان انتقال به بخش استروك تا دريافت درمان ويژه ارتباط معناداري و همبستگي مشاهده شد. نتيجه گيري: مدت زمان به‌دست آمده در اين مطالعه در مقايسه با استاندارد نشان داد كه ميانگين DTNدر اين مركز نزديك به 60دقيقه بيشتر از زمان مطلوب مي‌باشد. بنابراين با برطرف نمودن عوامل دخيل مي‌توان گام مؤثري در برطرف نمودن اين مشكل برداشت.