مطالعۀ سنت تعميرات پيشين و مباني رويكردهاي جديد حفاظت و مرمت در ديوارنگاره‌هايي از كاخ چهلستون

كاخ چهلستون همواره آوردگاه مداخلات سنتي و جديد در تعمير و مرمت ديوارنگاره ها بود كه گوياي سيرتحول ديدگاه ها به اين امر در ايران مي باشد. اين پژوهش با هدف فهم سيرتحول رويه ها و رويكردهاي حفاظت و مرمت ديوارنگاره ها با رجوع به سنت تعميرات پيشين و رويكردهاي جديد، ديوارنگاره هايي در كاخ چهلستون را مورد مطالعه قرار داده و درپي پاسخ به اين پرسش ها صورت گرفته است؛ سنت تعميرات پيشين چگونه و با چه رويه هايي انجام مي شد؟ رويكردهاي جديد حفاظت و مرمت ديوارنگاره ها و مباني و مؤلفه هاي بنيادين آن ها چه بود؟ وجوه افتراق اين دو، نسبت به هم چگونه بود؟روش گردآوري داده ها به صورت مطالعات اسناديكتابخانه اي است. ابتدا با اتخاذ روشي تطبيقي و توصيفي، ماهيت تعميرات پيشين بررسي خواهد شد. سپس پژوهش كه رويكردي كيفي و تفسيرگرا دارد با روشي تحليلي به تشريح مباحث دربارۀ سنت تعميرات پيشين و مباني رويكردهاي جديد پرداخته و در پايان با استدلال منطقي نتايج تبيين خواهند شد. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است كه تعميرات پيشين به صورت بازنگاري هايي برديوارنگاره هاي اوليه، در بارقه هاي حياتي از نگارگري سنتي اجرا مي شد. چنين بازنگاري هايي ضمن برخورداري از عناصر تصويري ديوارنگاره ي اصلي، واجد بياناتي متفاوت ازسوي هنرمندِ عهده دارِتعمير بود كه ريشه در سنت تعميرات پيشين ديوارنگاره ها و زمينه هاي آن داشت. رويكردهاي جديد با ارج گذاري به دو مقولۀ اصالت تاريخي و وحدت زيباشناسانۀ هنري، به حذف پاره اي از مراحل تكوين ديوارنگاره ها و ارائۀ افزوده هاي مرمتي با تمايزي مشخص نسبت به ديوارنگاره هاي اوليه انجاميدند. رهيافت هاي زيبايي شناختي و تاريخ نگري غرب سرچشمۀ وجوه افتراق رويكردهاي جديد با تعميرات سنتي بود كه ضمن برخورداري از ويژگي هاي معناگرايانه همواره معطوف به ذات و ماهيت امور بودند.