عنوان مقاله :
ارتباط بين سبك زندگي ارتقادهنده سلامت و كيفيت زندگي در ميان زنان ميان‌سال شهر بازرگان
عنوان به زبان ديگر :
RELATIONSHIP BETWEEN HEALTH-PROMOTING LIFESTYLE and QUALITY OF LIFE AMONG MIDDLE-AGED WOMEN IN BAZARGAN CITY
پديد آورندگان :
كماليان، شهلا دانشگاه علوم پزشكي اروميه - دانشكده بهداشت - گروه بهداشت عمومي , ديدارلو، عليرضا دانشگاه علوم پزشكي اروميه - پژوهشكده تحقيقات باليني - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت - گروه بهداشت عمومي , خلخالي، حميدرضا دانشگاه علوم پزشكي اروميه - پژوهشكده تحقيقات باليني - مركز تحقيقات ايمني بيمار - گروه آمار زيستي و اپيدميولوژي , ماهري، مينا دانشگاه علوم پزشكي اروميه - پژوهشكده تحقيقات باليني - مركز تحقيقات عوامل اجتماعي مؤثر بر سلامت - گروه بهداشت عمومي
كليدواژه :
زنان , ميانسالي , سبك زندگي , كيفيت زندگي
چكيده فارسي :
پيش‌زمينه و هدف: با توجه به تأثيرات منفي تغييرات دوران ميانسالي بر روي كيفيت زندگي زنان ميان‌سال، نياز به شناسايي عواملي وجود دارد كه بر روي كيفيت زندگي آن‌ها تأثيرات مثبت دارند تا در آينده مداخلات خود را بر روي اين عوامل متمركز كنيم. لذا مطالعه حاضر باهدف تعيين ارتباط بين ابعاد سبك زندگي ارتقادهنده و كيفيت زندگي زنان ميان‌سال شهر بازرگان انجام شد.
مواد و روش كار: مطالعه مقطعي حاضر بر روي 150 زن ميان‌سال ساكن در شهر بازرگان انجام شد. ابزار جمع آموزي اطلاعات پرسشنامه‌اي سه‌بخشي شامل اطلاعات دموگرافيك، سبك زندگي ارتقادهنده سلامت والكر و كيفيت زندگي (SF-12) بود كه از طريق واتساپ در اختيار نمونه‌ها قرار گرفتند. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي (كولموگروف–اسميرنف، همبستگي پيرسون و رگرسيون خطي چندگانه) انجام شد.
يافته‌ها: ميانگين نمره سبك زندگي ارتقادهنده سلامت و كيفيت زندگي به ترتيب 136.96±21.05 و 60.02±19.38 به دست آمد. از بين شش بعد سبك زندگي ارتقادهنده سلامت، دو بعد فعاليت بدني (p <0.020, β = 0.215) و رشد معنوي (p <0.020, β = 0.212)، پيش‌بيني كننده كيفيت زندگي زنان ميان‌سال شهر بازرگان بودند.
بحث و نتيجه گيري: وضعيت كيفيت زندگي و سبك زندگي زنان ميان‌سال شهر بازرگان در سطح قابل‌قبولي نبود. بنابراين سياست‌گذاران و مديران اجرايي عرصه سلامت از اين يافته‌ها مي‌توانند جهت طراحي و اجراي انواع برنامه‌ها ازجمله برنامه‌هاي آموزشي به‌منظور بهبود سبك زندگي زنان ميان‌سال شهر بازرگان و درنتيجه بهبود كيفيت زندگي آن‌ها استفاده كنند.
چكيده لاتين :
Background & Aims: Given the negative effects of middle-age changes on the quality of life of middleaged
women, there is a need to identify factors that have a positive effect on their quality of life, so that
in the future we can focus our interventions on these factors. Therefore, the present study was conducted
to determine the relationship between the dimensions of a health-promoting lifestyle and quality of life
among the middle-aged women in Bazargan city.
Materials & Methods: This cross-sectional study was performed on 150 middle-aged women living in
Bazargan city. The data gathering tool was a tri-section questionnaire including demographic
information, Walker Health Promoting Lifestyle and Quality of Life (SF-12) scale which was provided
to the samples through WhatsApp messenger. Data analysis was performed with SPSS software and
using descriptive and analytical (Kolmogorov–Smirnov, Pearson correlation and Multiple linear
regression) statistics.
Results: The mean scores of health-promoting lifestyle and quality of life were 136.96±21.05 and
60.02±19.38, respectively. Among the six dimensions of health-promoting lifestyle, two dimensions of
physical activity (p <0.020, β = 0.215) and spiritual growth (p <0.020, β = 0.212), were significant
predictive factors of quality of life in middle-aged women of Bazargan city.
Conclusion: The quality of life and lifestyle among middle-aged women of Bazargan city was not at an
acceptable level. Therefore, policymakers and executives in the health system can use these findings to
design and implement a variety of programs, including educational programs to improve the lifestyle of
middle-aged women in Bazargan city and thus improve their quality of life.
عنوان نشريه :
مجله دانشكده پرستاري و مامايي اروميه
