اثر بالقوه تغييرات اقليمي بر توزيع نيوت كوهستاني خال زرد (Neurergus derjugini (Nesterov, 1916

Potential impacts of climate change on the distribution of the Yellow-spotted mountain newt Neurergus derjugini (Nesterov, 1916)

سابقه و هدف: تغيير اقليم يكي از بزرگترين تهديدها براي تنوع زيستي است و مي­تواند منجر به تغيير توزيع گونه­ ها و افزايش خطر انقراض جمعيت ­هايي شود كه قادر به سازگاري با محيط ­هاي جديد و يا جابجايي به زيستگاه ­هاي مناسب نيستند. در مطالعه حاضر، مطلوبيت زيستگاه براي نيوت كوهستاني خالزرد (Neurergus derjugini) با هدف شناسايي زيستگاه­ هاي مطلوب فعلي، پيش ­بيني گسترش يا انقباض محدوده توزيع گونه تحت تأثير سناريوهاي اقليمي آينده و تعيين اصلي­ترين متغيرهاي اقليمي تأثيرگذار مدل­سازي گرديد. مواد و روش‌ها: گونه مورد مطالعه تاكنون از 57 نهر، چشمه و آبراه ­هاي توليد مثلي در محدوده كوهستان زاگرس در غرب ايران و شرق عراق براساس مندرجات در مطبوعات علمي گزارش شده است. در پژوهش حاضر توزيع گونه با استفاده از روش بيشينه آنتروپي[i] براي زمان حال و آينده (2050 و2070) تحت دو سناريوي خفيف (RCP2.6) و شديد (RCP8.5) مورد بررسي قرار گرفت. نتايج و بحث: براساس نتايج به ­دست آمده ميزان بارش در مرطوب­ترين دوره (BIO13)، بيشترين درصد مشاركت براي پيش ­بيني توزيع گونه را نشان داد. مقايسه وسعت منطقه ­هاي مطلوب در شرايط كنوني و تحت شرايط اقليمي آينده نشان مي ­دهد كه مساحت زيستگاه ­هاي مطلوب براي نيوت خالزرد تحت سناريوي خفيف(RCP2.6) در سال 2070 كاهش چشم­گيري نخواهد داشت و حتي در سال 2050 افزايش مساحت مشاهده گرديد. در حاليكه مساحت زيستگاه­هاي مطلوب در سال 2070 تحت سناريوي شديد(RCP8.5) كاهش قابل توجهي (بيش از 50 درصد) را نشان داد. نتايج مدل از اين فرضيه پشتيباني مي­ كند كه با توجه به تغييرات اقليمي آينده چه­ بسا محدوده توزيع گونه در پناهگاه­ هاي واقع در مركز و جنوب محدوده توزيع با حركت به سمت ارتفاعات بالاتر حفظ خواهد شد. نتيجه‌گيري: يافته­ هاي به­ دست آمده از مطالعه جاري، از اين فرضيه كه پناهگاه­هاي اقليمي زاگرس در حفاظت از جمعيت­ هاي منزوي و همچنين زيستگاه ­هاي مناسب مورد نياز آن­ها طي دوره تغييرات اقليمي نقش برجسته ­اي دارد، پشتيباني مي­ كند.

Climate change is recognized as one of the largest threats to biodiversity and is expected to result in shifting species distributions and increasing extinction risk of populations that are unable to adapt or relocate to suitable habitats. In the present study, habitat suitability of the yellow-spotted mountain newt was modeled to identify the current suitable habitats, to predict the expansion or contraction of the distribution of the species under future climate change scenarios, and to determine the main environmental variables. Material and methods: The studied species inhabit 57 highland streams of the Zagros Mountain range in western Iran and eastern Iraq. In the present study, species distributions were examined using the maximum entropy model (MaxEnt) for the current and the future (2050 and 2070) climate projection under two optimistic (RCP2.6) and pessimistic (RCP8.5) scenarios. Results and discussion: Based on the results, precipitation of the coldest quarter (BIO13) was the most percent of contribution to predicting species distribution. Comparison of suitable habitat areas in the current and future climate conditions showed that suitable habitats area for the species will not significantly decrease under the optimistic (RCP2.6) scenario in 2070 and an increase was also observed in 2050. Although, a reduction in suitable habitats area (more than 50%) was observed in 2070 under pessimistic (RCP8.5) scenarios. The results of the model supported the hypothesis that due to future climate change, the species distribution range is likely to be conserved in the refugia located in the center and south of the distribution range and by shifting to higher altitudes. Conclusion: Results obtained from the current study supported the hypothesis that the Zagros climatic refugia play an important role in conserving populations as well as habitats suitable for the Yellow-spotted mountain newtduring climate change.