عنوان مقاله :
شعرِ نمادگرا؛ نَمايي از گفتمانِ ساختارستيز در تحولات منتهي به انقلاب (مطالعۀ موردي اشعار اخوان ثالث و شاملو)
عنوان به زبان ديگر :
Symbolic poetry; A View of Anti-Structural Discourse in the Developments Leading to the Revolution (A Case Study of the Poems of the Akgavan and Shamloo)
پديد آورندگان :
بابائي، سعيده دانشگاه ازاد اسلامي تهران واحد تهران مركزي - گروه علوم سياسي-جامعه شناسي سياسي، ايران , اميني، علي اكبر دانشگاه ازاد اسلامي تهران واحد تهران مركزي - گروه علوم سياسي-جامعه شناسي سياسي، ايران , خسروي، محمد علي دانشگاه ازاد اسلامي تهران واحد تهران مركزي - گروه علوم سياسي-جامعه شناسي سياسي، ايران , تفضلي، حسين دانشگاه ازاد اسلامي تهران واحد تهران مركزي - گروه علوم سياسي-جامعه شناسي سياسي، ايران
كليدواژه :
نمادگرايي , سمبوليسم , انقلاب اسلامي , شاملو , اخوان ثالث
چكيده فارسي :
پرسش اصلي اين مقاله دربارۀ نمادگرايي سياسي-اجتماعي در شعر معاصر و تاثير آن بر تحولات انقلاب اسلامي است. دامنۀ تحقيق به دو شاعر (شاملو و اخوان ثالث) محدود شده است. نمادگرايي يا سمبوليسم مكتبي هنري است كه در شعر و ادبيات و نقاشي آثار متعددي ايجاد كرده است. منظور از نمادگرايي كاربرد واژه در معنايي رمزي-كنايي است. نمادگرايي سياسي عموماً و غالباً در فضاي انسداد سياسي رشد مي‌كند و فضاي عمومي انقلابي را ايجاد مي‌كند. در اختناق پهلوي دوم نمادگرايي در شعر اوج گرفت و عاقبت در گفتمان انقلابي تاثير گذاشت. اين تحقيق با بررسي نمادگرايي در شعر شاملو و اخوان به اين نتيجه رسيده است كه برآمدن وجوهاتي از گفتمان انقلابي ريشه در همين فضاسازي‌هاي ادبي داشته كه ذهنيت عمومي جامعه را براي طوفان انقلاب آماده كرده است. روش تحقيق كيفي از نوع توصيفي-تحليلي و شيوه جمع‌آوري داده‌ها كتابخانه‌اي بوده است.
چكيده لاتين :
The main question of this article is about socio-political symbolism in contemporary poetry and its impact on the developments of the Islamic Revolution. The scope of research is limited to two poets (Shamloo and Akhavan). Symbolism is a school of art that has created numerous works in poetry, literature and painting. Symbolism means the use of the word in a symbolic-metaphorical sense. Political symbolism generally and often grows in an atmosphere of political obstruction and creates a revolutionary public atmosphere. In the second Pahlavi oppression, symbolism peaked in poetry and eventually influenced revolutionary discourse. This study, by examining the symbolism in the poetry of Shamloo and the Brotherhood, has come to the conclusion that the emergence of aspects of revolutionary discourse is rooted in the same literary atmospheres that have prepared the general mentality of society for the storm of revolution. The qualitative research method was descriptive-analytical and the data collection method was library.
عنوان نشريه :
رهيافت انقلاب اسلامي
