عنوان مقاله :
ژئوشيمي و پتروژنز گدازۀ بالشي و دايكهاي هاصفحهاي مجموعۀ افيوليتي كامياران (شمال غرب ايران)
عنوان به زبان ديگر :
Geochemistry and petrogenesis of crustal sequence of Kamyaran ophiolite complex (NW Iran)
پديد آورندگان :
شجاعي، نسرين دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكدۀ علوم زمين - گروه زمينشناسي معدني و آب، ايران , رهگشاي، محمد دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكدۀ علوم زمين - گروه زمينشناسي معدني و آب، ايران , ويسي نيا، ايوب دانشگاه شهيد بهشتي - دانشكدۀ علوم زمين - گروه زمينشناسي معدني و آب، ايران , منصف، ايمان دانشگاه تحصيلات تكميلي علوم پاي - دانشكده علوم زمين ، زنجان، ايران
كليدواژه :
افيوليت كامياران , گدازههاي بالشي , دايكهاي ورقهاي آلكالن , تولئيتهاي جزاير قوسي , سري كالكآلكالن
چكيده فارسي :
افيوليت كامياران، با سن كرتاسهي فوقاني، بخشي از افيوليت هاي مزوزوئيك ايران است كه در جنوب غرب رانندگي اصلي زاگرس رخنمون پيدا كرده است. اين افيوليت از شمالشرق توسط سنگهاي دگرگوني زون سنندج-سيرجان و از سمت جنوبغرب توسط سنگ آهكهاي بيستون، راديولاريتهاي كرمانشاه و كمربند چين خورده-رانندگي زاگرس احاطه شده است. افيوليت كامياران از تواليهاي گوشتهاي و پوستهاي تشكيل يافتهاند. سكانس پوستهاي از گدازههاي بالشي به همراه دايكهاي صفحهاي و گدازههاي جرياني تشكيل شده است. آنومالي مثبت عناصرLILE به همراه تهي شدگي از HFSE خصوصيات سري تولنيتي بازالتهاي جزاير قوسي را نشان ميدهند. دايكهاي ورقهاي از نظر ويژگيهاي ژئوشيميايي از دو روند متفاوت پيروي ميكنند. دايكهاي ورقهاي نوع اول و گدازههاي بالشي و جرياني از نظر روند كلي عناصر نادر خاكي الگوهاي مشابه با روندهاي اين عناصر در مورب غني شده را نشان ميدهند. افزون بر اين، آنومالي مثبت عناصر نادر خاكي سبك و ليتوفيل بزرگ يون به همراه تهيشدگي از عناصر با شدت ميدان بالا نشان دهنده گرايش كالكآلكالن و محيط تشكيل مرتبط با فرورانش اين سنگها است. اين در حالي است كه دايكهاي داسيتي با الگوي عناصر نادر خاكي مسطح و غنيشدگي در عناصر ليتوفيل بزرگ يون و تهيشدگي در عناصر با شدت ميدان بالا در گروه سنگهاي تولئيتي جزاير قوسي قرار ميگيرند. تشابه نسبتهاي عنصري در تمام نمونههاي مورد مطالعه دليلي بر هم منشأ بودن ماگماي سازنده ي سنگهاي مورد مطالعه است. براساس بررسيهاي ژئوشيميايي، محيط تشكيل سنگهاي سازندهي افيوليت كامياران مرتبط با فرورانش درون اقيانوسي است.
چكيده لاتين :
The Kamyaran ophiolites, with the age of Late Cretaceous, are a part of the Iranian Mesozoic ophiolites, which are exposed in the SW of Zagros Main Thrust. This massif is bordered at the NE by the Sanandaj-Sirjan metamorphic rocks and at the SW by the Bisotun limestones and Kermanshah radiolarites and then by the Zagros Fold-Thrust Belt. The Kamyaran ophiolite is made of the mantle and crustal sequences. The crustal sequence is distinguished by pillow lavas, sheeted dike complex, and lava flows. The positive LILE anomalies with the HFSE depleted confirm their arc-related affinity. The geochemistry signatures of sheeted dikes show that these rocks have two different patterns. The REE pattern in some of the sheeted dikes samples with the pillow and flow lavas sample is similar to E-MORB; their element ratios support this likeness too. The positive LREE and LILE anomalies with the depletions of the HFSE suggest the calc-alkalic tendency and subduction-related affinity for these rocks; however, dacitic dikes with the flat REE pattern, LILE enrichment, and HFSE depletions have the Island-arc tholeiites affinity. The similarity of element ratios in all the samples may suggest that these rocks have the same magma source, and the tectonic environment of the ophiolitic rocks can be correlated with the oceanic subduction environment.
عنوان نشريه :
علوم زمين خوارزمي