آزمون مدل علي رضايت زناشويي بر اساس سبك هاي دلبستگي با نقش ميانجي مثلث سازي

Examinning the Causal Model of Marital Satisfaction Based on Attachment Styles with the Mediating Role of Triangulation

زمينه و هدف رضايت زناشويي، يك جنبه بسيار مهم در رابطه زوجين است و نقش مهمي در سلامت خانواده دارد، لذا بررسي عوامل اثرگذار بر آن بسيار حايز اهميت مي باشد. از اين رو پژوهش حاضر با هدف پيش بيني رضايت زناشويي بر اساس سبك هاي دلبستگي با نقش ميانجي مثلث سازي در زوجين دانشگاه علوم پزشكي انجام گرفته است. روش كار روش پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بود كه در قالب تحليل مسير انجام گرفت. براي انجام اين پژوهش 254 نفر از افراد متاهل دانشگاه علوم پزشكي تهران به شيوه نمونه گيري در دسترس انتخاب و به ابزار پژوهش كه شامل پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ، مقياس سبك دلبستگي بزرگسالان و پرسشنامه مثلث سازي بود؛ پاسخ دادند. داده هاي جمع آوري شده از طريق نرم افزار AMOS تجزيه و تحليل شدند. يافته ها نتايج حاصل از پژوهش، نشان داد كه سبك‫ هاي دلبستگي اضطرابي و اجتنابي موجب كاهش و سبك دلبستگي ايمن موجب افزايش رضايت زناشويي در زوجين مي گردد، همچنين سبك هاي دلبستگي اضطرابي و اجتنابي موجب افزايش مثلث سازي در زوجين گرديده و مثلث سازي نيز با رضايت زناشويي رابط ه اي منفي و معنادار دارد. نتايج بررسي ارتباطات غيرمستقيم نيز حاكي از آن بود كه نقش ميانجي مثلث سازي نزديكان در رابطه بين سبك هاي دلبستگي اجتنابي و اضطرابي با رضايت زناشويي معنادار مي باشد. اما در رابطه بين سبك دلبستگي ايمن با رضايت زناشويي بايد گفت هيچ كدام از متغيرهاي مثلث سازي فرزندان و نزديكان نقش ميانجي نداشتند. نتيجه گيري رضايت زناشويي زوجين از طريق سبك هاي دلبستگي ايشان قابل پيش بيني است و مثلث سازي با ديگران نيز مي تواند اين رابطه را تحت تاثير قرار دهد، لذا با توجه به اين عوامل و انجام آموزش ‫ها و مداخلات لازم در اين زمينه مي ‫توان رضايت زناشويي افراد را تا حد زيادي افزايش داد.

Background & objectives: Marital satisfaction is a very important aspect in the relationship between couples and plays an important role in family health, so it is very important to study the factors affecting it. The present study aimed to predict marital satisfaction based on attachment styles with the mediating role of triangulation in couples of the University of Medical Sciences. Methods: The research method was descriptive and correlational in the form of path analysis. To conduct this research, 254 married individuals of Tehran University of Medical Sciences were selected by convenience sampling method. The research instrument was Enrich Marital Satisfaction Questionnaire, Adult Attachment Style Scale and Triangulation Questionnaire. The collected data were analyzed through AMOS software. Results: The results showed that anxiety and avoidance attachment styles reduce and safe attachment style increases marital satisfaction in couples. Alsp anxious and avoidance attachment styles increase triangulation in couples. Triangulation also has a negative and significant relationship with marital satisfaction. The results of indirect communication showed that the role of mediator of close triangulation in the relationship between avoidance and anxiety attachment styles with marital satisfaction is significant. None of the triangulation variables of children and relatives had a mediating role in the relationship between secure attachment style and marital satisfaction. Conclusion: Marital satisfaction can be predicted through their attachment styles, and triangulation with others can also affect this relationship. Necessary interventions in this field can greatly increase people's marital satisfaction.