عنوان مقاله :
بررسي وضعيت شيوع سالك در استان ايلام طي سال هاي 1396-1392 (مطالعه موردي: شهرستان مهران)
عنوان به زبان ديگر :
Survey of Leishmaniasis Prevalence Status in Ilam Province during 2013-2017 (Case Study: Mehran Township)
پديد آورندگان :
مظلومي، سجاد دانشگاه علوم پزشكي ايلام - مركز تحقيقات سلامت و محيط زيست , نورمرادي، حشمت الله دانشگاه علوم پزشكي ايلام - مركز تحقيقات سلامت و محيط زيست , تازيك، زهره دانشگاه علوم پزشكي ايلام - دانشكده بهداشت , قدسي، سودابه دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده بهداشت , عمار لويي، علي دانشگاه علوم پزشكي ايلام - مركز تحقيقات سلامت و محيط زيست
كليدواژه :
سالك , فراواني , شيوع , شهرستان مهران
چكيده فارسي :
زمينه و هدف
سازمان جهاني بهداشت، سالك را جزء شش بيماري مهم مناطق گرمسير و نيمه گرمسيري معرفي نموده است. به دليل شيوع بالاي بيماري طي سال هاي اخير در شهرستان مهران و تبديل شدن به يكي از مناطق پرخطر، اين مطالعه با هدف تعيين وضعيت شيوع سالك در شهرستان مهران طي سال هاي 96-1392 صورت گرفته است.
مواد و روش ها
در اين مطالعه توصيفي - مقطعي، كليه پرونده هاي مراجعه كننده هاي مبتلا به سالك به مراكز خدمات جامع سلامت شهرستان مهران از سال 96-1392 بررسي شدند. اطلاعات موردنياز از قبيل جنسيت، شغل، محل سكونت، سن مربوط به افراد مبتلا جمع آوري شده و توسط نرم افزار Excel مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها
در اين مطالعه، تعداد افراد مبتلا طي سال هاي 1392 تا 1396 برابر 2037 نفر بودند كه 56/16% (1144 نفر) مرد و 69/7% (1419 نفر ساكن شهر بودند. گروه سني 10-0 سال با 29/70% (605 نفر) بيشترين درصد فراواني ابتلا را داشتند. از بين مشاغل نيز خانه داران با 27/10% (277 نفر) طي سال هاي 94 تا 96 بيشترين درصد فراواني ابتلا را داشتند.
نتيجه گيري
انجام اقداماتي نظير توجيه مسيولين در مورد اهميت بيماري سالك بخصوص خطر همه گير شدن آن، اجراي برنامه هاي كنترل ناقلين و مخازن با بسترسازي مناسب، توجه بيشتر به آموزش كاركنان ارايه دهنده خدمات بهداشتي درماني و توجه به آموزش جامعه بخصوص در مناطق آندميك مي تواند در كنترل اين بيماري موثر واقع شود
چكيده لاتين :
Background & objectives: WHO has identified Leishmaniasis as one of the six major
diseases in tropical and subtropical regions. Due to the high prevalence of this disease during
recent years in the Mehran Township and becoming one of the high-risk areas, this study
aimed to determine the status of Leishmaniasis in the Mehran Township during 2013-2017.
Methods: In this descriptive cross-sectional study, the data of all Leishmaniasis disease
patients referred to the health centers of Mehran Township were investigated during 2013-
2017. Required data such as gender, job, place of residence, and age of patients were collected
and analyzed by Excel software.
Results: In this research, the numbers of people with Leishmaniasis were 2037 during the
years of 2013 to 2017, of which 56.16% (1144 people) were men and 69.70% (1419 people)
were residents in the urban area. The age group of 0-10 years with 29.70% (605 people) had
the highest prevalence rate. From job perspective, housewives had the highest percentages
with 27.10% (277 people) during 2015 to 2017.
Conclusion: Performing actions such as justifying the authorities about the importance of the
disease especially the risk of it becoming epidemic, implementation control programs for
carriers and reservoirs with appropriate establishment, paying more attention to the training of
health care providers in the public and private sectors, and paying attention to community
education especially in the endemic areas can be effective in controlling this disease.
عنوان نشريه :
سلامت و بهداشت