مقايسه دانش تاكتيكي و علاقه موقعيتي درآموزش سنتي و روشهاي مبتني بر بازي

Comparison of tactical knowledge and situational interest in traditional teaching and game-based methods

هدف پژوهش حاضر، تعيين اثر مدلهاي آموزش سنتي و بازي موقعيتي بر دانش تاكتيكي و علاقه موقعيتي پسران 10-12 ساله در فوتبال بود. آزمودني‌ها 24 دانش‌آموز مدرسه فوتبال (سن:73/0±11 ) بود. پژوهش شامل پيش‌آزمون، آموزش به دوشيوۀ بازي موقعيتي و سنتي، پس‌آزمون و آزمون يادداري تاخيري بود. آزمودني‌ها در دو گروه و به مدت 12 جلسه مطابق رويكرد آموزشي گروه خود به تمرين پرداختند. آموزش به شيوه بازي موقعيتي براساس مدل مبتني بر بازي در پنج مرحله بود. در روش سنتي نيز آموزش با تأكيد بر مهارت و تكنيك انجام شد. مقياس‌هاي دانش تاكتيكي و علاقه موقعيتي توسط فراگيران در تمام مراحل آزمون‌ها تكميل شد .براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر، تحليل كوواريانس و آزمون تعقيبي بونفروني استفاده شد. نتايج نشان داد دانش تاكتيكي گروه بازي موقعيتي نسبت به گروه سنتي بيشتر بود. علاوه بر اين امتيازات علاقه موقعيتي براي گروه بازي موقعيتي در پس‌آزمون نسبت به پيش-آزمون پيشرفت بيشتري را نشان داد و در عوامل چالش، نياز به توجه، نوآوري، علاقه كلي بين دو گروه تفاوت معناداري وجود داشت. با توجه به اينكه مدل آموزش موقعيتي با سناريوهاي بازي يك مدل خلاقانه آموزشي است كه براي آموزش ورزش‌ها در كلاس‌هاي درس تربيت‌بدني ارائه شده است، استفاده از اين رويكرد جديد مبتني بر بازي شايد بتواند علاوه برارتقاء سطح عملكرد بازي و يادگيري، موجب افزايش علاقه، كيفيت انگيزش و سطح فعاليت بدني دانش‌آموزان شود.

The purpose of the present study was to determine the effect of traditional training and situational game models on tactical knowledge and situational interest in boys aged 10-12 in football. The study subjects were 24 football school students with a mean age 110±./73. The study consisted of four stages of pre-test, two SGTSP and traditional positional play models, post-test and delayed retention. Subjects in two groups paticipated in 12 sessions trainings in accordance with their training approach. Situational game practice included training based on a 5-step game-based model. . Traditional training also included: training with an emphasis on skill and technique. Tactical knowledge scales and situational interest were completed by learners at all stages of the Descriptive statistics, ANOVA with repeated measures, covariance analysis and Bonferroni post hoc test were used for data analysis. The results show that the tactical knowledge of the SGTSP group is greater than the traditional group. In addition, the scores of situational interest for the SGTSP group showed an increasing in the post-test compared to the pre-test that in challenge, need for attention, innovation, was a significant difference between the two groups. Given that Situational Learning Model with Game Scenarios is a creative educational model presented for sports education in physical education classrooms,The use of this new game-based approach may be able to increase interest, quality of motivation and level of physical activity of students, in addition to enhancing the level of play and learning.