تأثير آموزش خطي و غيرخطي بر خلاقيت فردي و تيمي در فوتسال

The effect of linear and non-linear training on individual and team creativity in futsal

هدف از اين مطالعه مقايسه نقش آموزش خطي و غيرخطي بر خلاقيت تيمي و فردي در فوتساليست‌هاي مبتدي بود. در اين مطالعه 30 دانشجو از دانشگاه‌ تبريز به روش داوطلبانه شركت كردند. آزمودني‌ها در هر يك از گروه‌هاي خطي و غيرخطي (15 نفر در هر گروه) به‌صورت تصادفي تقسيم شدند و به مدت سه ماه مهارت‌هاي فوتسال و بازي فوتسال را تمرين كردند. متغيرهاي وابسته به روش تحليل فيلم اندازه‌گيري شدند. نتايج آزمون تحليل كوواريانس براي اعمال مناسب و نامناسب و آمار توصيفي براي اعمال خلاق و ابداعي و خلاقيت تيمي نشان داد روش غيرخطي بهتر از روش خطي است. اين نتايج بر دست‌كاري قيود به‌جاي ارائه بازخورد و الگو تأكيد دارد و براي مربيان و معلمان كاربرد دارد و توصيه مي‌شود اين افراد براي به‌كارگيري روش‌هاي نوين يادگيري آموزش ببينند.

The aim of this study was to compare the role of linear and nonlinear training on team and individual creativity in beginner futsal players. In this study, 30 students from Tabriz University participated voluntarily. Subjects in each of the linear and nonlinear groups (15 people in each group) were randomly divided and practiced futsal game and futsal skills for three months. Variables dependent on film analysis method were measured. The results of analysis of covariance for appropriate and inappropriate actions and descriptive statistics for creative and original action and team creativity showed that the nonlinear method is better than the linear method. These results emphasize the manipulation of constraints instead of providing feedback and pattern and are applicable to educators and teachers and it is recommended that these people be trained to use new learning methods