قابليت هاي هيبريدي سازماني و نقش آن بر عملكرد سازمان با توجه به نقش ميانجي چابكي سازماني، مسئوليت اجتماعي و چابكي استراتژيك

زمينه و هدف: قابليت هاي هيبريدي سازمان نوعي از قابليت‌هاي سازماني پويا است كه بر عملكرد سازماني تاثيرگذار است.هدف از اين پژوهش،بررسي رابطه قابليتهاي هيبريدي سازماني و مولفه‌هاي آن با عملكرد سازماني ميباشد. روش: اين پژوهش از نظر هدف كاربردي،از نظر نحوه گردآوري داده‌ها كمي در پارادايم اثبات‌گرايي و از نظر شيوه جمع‌آوري داده‌ها از نوع پيمايشي است.جامعه آماري اين پژوهش كليه شركت‌هاي دانش‌بنيان در استانهاي خراسان شمالي،رضوي و جنوبي به تعداد 422 شركت در سال 1399 است.با توجه به فرمول تعداد شاخصها در معادلات ساختاري،تعداد 140 نفر به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي ساده –طبقه‌اي انتخاب شد.ابزار گردآوري داده‌ها،پرسشنامه‌هاي استاندارد عملكرد سازماني نيلي و همكاران (2001)،قابليت‌هاي هيبريدي هايق و هافمن (2011)،مسئوليت اجتماعي سينها و همكاران (2018)،چابكي سازماني شاين و همكاران (2015) و چابكي سازماني نافعي (2016) است. در تحليل نتايج از روش‌هاي تحليل عاملي تاييدي و مدل معادلات ساختاري در نرم‌افزارهاي SPSS و AMOS استفاده شد. يافته‌ها: تجزيه و تحليل داده‌هاي پژوهش نشان داد، 21.9 درصد از تغييرات عملكرد در سازمان‌هاي دانش‌بنيان براساس تاثير متغير ميانجي مسئوليت اجتماعي و 14.9 درصد از طريق متغير ميانجي چابكي سازماني تبيين مي‌شود. يافته‌هاي پژوهش بيانگر رابطه معنادار قابليت‌هاي هيبريدي بر عملكرد شركت‌هاي دانش‌بنيان است. نتايج: نتايج تحقيق نشان مي‌دهد كه قابليت‌هاي هيبريدي از طريق مسئوليت اجتماعي و چابكي سازماني بر عملكرد در سازمان‌هاي دانش‌بنيان تاثير معنادار دارد. همچنين در رابطه بين قابليت‌هاي هيبريدي و عملكرد سازمان‌هاي دانش‌بنيان، نقش متغير ميانجي چابكي استراتژيك تاييد نگرديد كه اين موضوع مي‌تواند به‌دليل عدم دانش استراتژيكي مديران شركت‌هاي دانش‌بنيان است.