ارزيابي اثرات خارجي آلودگي هواي ناشي از حمل‌و‌نقل شبكۀ شهري اصفهان

امروزه كلان شهرهاي زيادي در سرتاسر دنيا گريبان‌گير آلودگي هوا هستند و تلاش‌هاي زيادي در جهت كنترل اين آلودگي صورت مي‌گيرد. از آنجايي‌كه يكي از مهم‌ترين منابع آلودگي هوا، منابع متحرك هستند، در اين مقاله سعي شده است تا برآوردي از هزينه‌هاي اقتصادي آلودگي هواي PM2.5 منتشرشده توسط وسايل نقليۀ موتوري انجام شود. در اين‌راستا، ابتدا براساس نتايج مدل جمعي تعميم‌يافته و با استفاده از سهم ترافيك از آلودگي، به برآورد غلظت آلايندگي ايجاد شده توسط ترافيك پرداخته، سپس براساس مدل AirQ+ اثرات بهداشتي آلودگي ارزيابي شده است. درنهايت با استفاده از رويكرد ارزش آماري زندگي و پرداخت‌هاي جبراني (نرخ ديه)، به تخمين هزينه‌هاي اقتصادي ناشي از آلودگي هواي انتشاريافته توسط وسايل‌نقليه موتوري براي شهر اصفهان در سال 1397 پرداخته‌ شده است. نتايج بيانگر اين است كه 150 نفر به علت آلودگي هواي ناشي از وسايل نقليه موتوري دچار مرگ زودرس شدند. هزينه‌هاي اقتصادي براساس روش ارزش آماري زندگي به‌طور متوسط 57.9 ميليون دلار در سال برآورد گرديد؛ همچنين اين هزينه براساس روش ديه 30.4 ميليارد تومان در سال بر جامعه تحميل شده است. ارزيابي اثرات بهداشتي آلودگي هوا يكي از مهم‌ترين بخش‌هاي هزينۀ اجتماعي آلودگي هوا مي‌باشد؛ چراكه با اجراي تحليل‌هاي هزينهفايده، مي‌توان به معيار مناسبي براي اولويت‌بندي اقدامات كنترلي در جهت كاهش آلودگي هوا دست‌يافت.