اثر تعديلي مسئوليت اجتماعي بر ارتباط سرمايه گذاري و عملكرد با تاكيد بر عوامل مبتني بر نظريه نمايندگي

The moderating effect of social responsibility on the relationship between investment and performance with emphasis on factors based on agency theory

هدف پژوهش حاضر بررسي اثر مسئوليت اجتماعي بر ارتباط سرمايه گذاري و عملكرد شركتها بوده و انگيزه مديران، مشاركت ذينفعان و مالكيت دولتي را بعنوان عوامل مبتني بر نظريه نمايندگي مورد آزمون قرار مي دهد. روش انجام تحقيق شبه تجربي است و تعداد 127 شركت در بازار سرمايه ايران در دوره زماني 1390 تا 1396 بعنوان نمونه تحقيق انتخاب شده است. براي آزمون فرضيه ها از تحليل رگرسيون به روش داده هاي تركيبي استفاده شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه مسئوليت اجتماعي موجب كاهش حساسيت سرمايه گذاري به عملكرد مي شود؛ همچنين اثر اين متغير بر حساسيت سرمايه گذاري به عملكرد در شركتهاي با انگيزه پاداش ضعيف براي مديران و مشاركت بالاتر ذينفعان بيشتر اما در شركت هاي دولتي كمتر است.

The main purpose of this research is to investigate the effect of social responsibility on the relationship between investment and performance of firms and the managerial compensation incentives, stakeholder engagement and government ownership as factors based on the agency theory. The research method is quasi-experimental and the number of 127 firms in Iran Stock Exchange for the period of 1390 to 1396 were selected as the sample of study. Regression analysis based on panel data was used to test the hypotheses. Research results show that social responsibility reduces the sensitivity of investment to performance. Also, the effect of this variable on the sensitivity of investment to performance is stronger for firms with weak managerial compensation incentives and higher stakeholder engagement, but weaker for government companies.