بررسي آماري استنادات گزارش‌هاي تاريخي مدينةُ مَعاجز الأئمة الاثني عَشَر درباره عاشورا

برگزاري آيين سوگواري عاشورا و عاشورانگاري در دوره صفوي براي تقويت تشيع و آموزه هاي شيعي در ايران بسيار راهگشا بود. در ميان اين آثار، كتاب مدينةُ مَعاجز الائمه بحراني نقشي مهم داشت. ازاين‌روي بررسي استنادات اين اثر به منابع شيعي سني ضروري مي‌نمايد.در اين نوشتار، اين كار با روش تلفيقي يعني گردآوري داده ها به شيوه كتابخانه اي و ارائه آمار استنادات با جدول و نمودار صورت گرفته تا پس از بررسي ميزان استناددهي اين اثر به منابع شيعي و سني، جايگاه استنادي آن روشن گردد. دستاورد پژوهش نشان مي‌دهد، 95% استنادات اين كتاب به منابع شيعي و 5% به منابع سني بوده استدر كل اين كتاب با توجه به بهره‌گيري از منابع نامعتبر و هم دوره خود، از جايگاه علمي بالايي برخوردار نيست. بحراني براي نشان دادن نوعي همسويي با متون سني براي اتمام حجت بر اهل سنت، به آن‌ها استناد كرده است. در ميان منابع شيعي كه بحراني از آن‌ها سود برده است، آثار مربوط به مناسك، زيارات و مناقب بيشترند. در ميان منابع اهل سنت نيز منابع تاريخي بيشتر مورد رجوع و استناد بوده‌اند.