وظايف نگرشي زوجين نسبت به هم، از منظر فقه تربيتي

فقه تربيتي، عهده‌دار وظايف جوارحي و جوانحي مكلفان در حيطه‌هاي تربيتي است. از وظايف تربيتي جوانحي، وظايف نگرشي است. مسئله اين پژوهش، تبيين وظايف نگرشي تربيتي زوجين نسبت به هم، از منظر فقه است كه با روش توصيف و تفسير تربيتي از آيات و روايات، استنباط شده است. نتايج تحقيق عبارت‌اند از: الف) فقها، به جامعيت احكام دين و گستره فقه اذعان دارند؛ ب) فطرت مبناي وظايف شرعي است؛ ج) فطرت مشترك زوجين، مبناي وظايف تربيتي است؛ د) اسلام به مسئوليت‌ها و تعاملات زوجين نگاه تربيتي دارد؛ هـ) در فقه تربيتي براي هر سه دسته، وظايف نگرشي، عاطفي و عملكردي، تعيين تكليف مي‌شود.مهم‌ترين وظايف نگرشي تربيتي همسران نسبت به يكديگر عبارت‌اند از: 1. نگرش انساني به هم، 2. مثبت‌نگري و حسن ظنّ، 3. نگرش نعمتي كرامتي، 4. نگرش آرامشي، انسي و مصونيتي به همسر، 5. نگرش همياري زوجين به هم در زندگي دنيا و آخرت، 6. نگرش معنوي به روابط جنسي زن و شوهر.