تأثير دلبستگي مكاني و عادت‌هاي فرهنگي بر رفتار زيبايي‌شناسي ‌زيست‌محيطي از ديدگاه روستاييان استان كرمانشاه

The Effect of Place Attachment and Cultural Habits on Environmental Aesthetic Behavior as Perceived by Rural People in Kermanshah Province

امروزه بررسي مداخله‌گري‌ انسان در طبيعت و اثرات و پيامدهاي ناشي از تأثير رفتار انساني بر محيط­ زيست طبيعي و مصنوعي به شدت مورد توجه قرار گرفته است. در اين ميان، توجه به بعد زيبايي‌شناسي ‌زيست­ محيطي در مقايسه با ساير ابعاد مرتبط با موضوعات منابع طبيعي، كمتر مورد توجه بوده است. هدف اين مطالعه بررسي تأثير دلبستگي مكاني و عادت ­هاي فرهنگي بر رفتار زيبايي‌شناسي محيط‌ زيستي از ديدگاه روستاييان استان كرمانشاه بود. اين تحقيق از نوع علّي ـ رابطه اي است كه با استفاده از فن پيمايش انجام گرفت. جامعه آماري، روستاييان استان كرمانشاه (1725956=N) بودند كه تعداد 385 نفر از آن ها با استفاده از جدول كرجسي و مورگان و روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي با انتساب متناسب انتخاب شدند. يافته ها حاكي از وجود رابطه معني دار ميان "رفتار زيبايي شناسي زيست محيطي" با متغيرهاي "دلبستگي مكاني" و "عادت‌هاي فرهنگي زيست‌محيطي" بود. نتايج حاصل از تحليل مسير نشان داد كه دلبستگي مكاني داراي بيشترين توانايي براي پيش بيني رفتار زيبايي شناسي محيط زيستي است (0.398=ß). در اين راستا، متغيرهاي مستقل پژوهش، قادر به تبيين 30.5 درصد واريانس رفتار زيبايي شناسي زيست‌محيطي بودند. با توجه به نتايج اين پژوهش، مي­ توان ادعا كرد تمركز بر عادت­ هاي فرهنگي به‌ويژه در زمينه جلب مشاركت روستاييان در حفظ زيبايي طبيعي و بروز رفتارهاي محيط­ زيست­ گرايانه به‌ويژه در كاهش آلودگي منظر، مي ­تواند بسيار مؤثر باشد.

Today, the study of human intervention in nature and the effects and consequences of human behavior on the natural and artificial environment has received much attention. Among these, attention to the aesthetic dimension of the environment has received less attention than other dimensions related to natural resource issues. The purpose of this study was to investigate the effect of place attachment and cultural habits on the environmental aesthetic behavior from the perspective of villagers in Kermanshah province. This research is of causal-relational type which was done using survey technique. The statistical population was the villagers of Kermanshah province (N = 1725956), of which 385 people were selected using Krejcie and Morgan table and stratified random sampling method with proportional assignment. Findings indicated that there was a statistically significant relationship between "environmental aesthetic behavior" with the variables "place attachment" and "environmental cultural habits". The results of path analysis showed that place attachment has the highest ability to predict environmental aesthetic behavior (β = 0.398). In general, the independent variables of the study were able to explain 30.5% of the variance of environmental aesthetic behavior. According to the results, it can be claimed that focusing on cultural habits through attracting the participation of villagers might be very effective in maintaining natural aesthetic and the occurrence of pro-environmentalist behaviors.