واكاوي رانه هاي پذيرش پهپادهاي كشاورزي در زارعت گندم

Analyzing the Drivers of Adopting Agricultural Unmanned Aerial Vehicles (UAV) in Wheat Cultivation

وسايل نقليه هوايي بدون سرنشين يا پهپادها جزء آخرين نسل از فناورهاي مربوط به كشاورزي دقيق هستند كه كاربرد آن‌ها در پايش و مديريت فعاليت هاي كشاورزي روز به روز در حال افزايش است. هدف اين مطالعه، واكاوي رانه هاي پذيرش پهپادهاي كشاورزي در ميان گندمكاران بود. براي اين منظور از نسخه توسعه‌يافته الگوي پذيرش فناوري به عنوان مبناي تئوريك استفاده شد. جامعه آماري گندمكاران استان فارس بودند كه 373 نفر از آن‌ها با استفاده از يك روش تصادفي چندمرحله اي انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه اي محقق ساخته بود كه روايي و پايايي آن مورد ارزيابي و تأييد قرار گرفت. نتايج پژوهش نشان داد كه متغيرهاي سهولت استفاده ي ادراك شده، نگرش، ارتباط شغلي و سودمندي ادراك شده به ترتيب داراي بيشترين اثرات مثبت و معني دار بر روي تمايل به استفاده از پهپادهاي كشاورزي بودند. اين چهار متغير روي هم رفته توانستند 44 درصد از تغييرات واريانس تمايل به استفاده از پهپادهاي كشاورزي را پيش بيني كنند. همچنين، ارتباط شغلي به صورت مثبت و معني داري متغيرهاي سودمندي ادراك شده و تمايل به استفاده از پهپادها را تحت تأثير قرار داد. مشابهاً، متغير نگرش نسبت به استفاده از پهپادها نيز اثراتي مثبت و معني دار بر روي متغيرهاي سهولت استفاده درك شده و تمايل به استفاده از پهپادها نشان داد. بررسي شاخص هاي برازندگي الگوي توسعه يافته ي پذيرش فناوري نشان داد كه اين مدل از برازندگي قابل قبولي برخودار است و مي تواند مبنايي براي ايجاد تغييرات رفتاري در حوزه پذيرش پهپادهاي كشاورزي قرار گيرد. در پايان بر اساس نتايج پژوهش، پيشنهادهايي كاربردي ارائه گرديده كه مي تواند سياست گذاران، تصميم گيران و عملگران ميداني را براي تشويق تمايل به استفاده از پهپادها كمك كند.

Unmanned aerial vehicles (UAV) or drones are part of the latest generation of precision farming technologies that are increasingly used in the monitoring and management of agricultural activities. The aim of this study was to investigate the drivers of acceptance of the agricultural drones among wheat farmers. For this purpose, an extended version of the Technology Acceptance Model was employed as a theoretical basis. The statistical population was wheat farmers in Fars province; out them 373 cases were selected using a multi-stage random sampling method. The research tool was a researcher-made questionnaire whose validity and reliability were evaluated and confirmed. The results indicated that the variables perceived ease of use, attitude, job relevance, and perceived usefulness had the greatest positive and significant effects on the intention to use agricultural drones, respectively. Taken together, these four variables could account for about 44 % of the variance changes in the intention to use agricultural drones. Also, job relevance was positively and significantly affected by perceived usefulness and the intention to use agricultural drones. Similarly, attitude towards the use of drones also showed positive and significant effects perceived ease of use and the intention to use agricultural drones. Examining fit indices of the Technology Acceptance Model showed that this model is of an acceptable level of data-model fitness and can be a basis for behavioral changes in the field of agricultural drones’ adoption. Finally, based on the research results, practical recommendations were presented that can help policy-makers, decision-makers, and practitioners to encourage the intention to use agricultural drones.