پديد آورندگان :
حكم آبادي، رجبعلي دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه مهندسي بهداشت حرفه اي، تهران، ايران , مهدي نيا، محسن دانشگاه علوم پزشكي قم - دانشكده بهداشت - گروه مهندسي بهداشت حرفه اي، قم، ايران , رضايي هاچه سو، ويدا دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه مهندسي بهداشت حرفه اي، تهران، ايران , كريمي، علي دانشگاه علوم پزشكي تهران - دانشكده بهداشت - گروه مهندسي بهداشت حرفه اي، تهران، ايران
كليدواژه :
اختلالات خواب , شدت بي‌خوابي , شاخص توانايي انجام كار , كارگران ساختماني
چكيده فارسي :
خواب يكي از مهم‌ترين نيازهاي فيزيولوژيك در چرخۀ شبانه‌روزي و بخش مهمي از كيفيت زندگي بشمار مي‌رود. اختلالات خواب، يكي از معمول‌ترين مشكلات سلامتي در جمعيت‌هاي كاري است كه مي‌تواند بر عملكرد فيزيكي، ذهني و توانايي انجام كار افراد تأثير بگذارد. لذا هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط اختلالات خواب با شاخص توانايي انجام كار در كارگران شاغل در كارگاه‌هاي ساختماني مي‌باشد.
روش كار: اين مطالعه، توصيفي–تحليلي و از نوع مقطعي مي‌باشد كه نمونه‌ها به تعداد 220 نفر به روش نمونه‌گيري تصادفي و از بين كارگران و پرسنل پروژه‌هاي ساختماني انتخاب شده‌اند. ابزارهاي گردآوري اطلاعات در اين مطالعه شامل پرسشنامه كيفيت خواب، پرسشنامه شدت بي‌خوابي و پرسشنامه شاخص توانايي انجام كار مي‌باشد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 19 و با توجه به اهداف تعيين شده با استفاده از آزمون‌هاي آماري توصيفي و آزمون‌هاي تحليلي شامل آزمون تي زوجي، همبستگي پيرسون، كروسكال-واليس، رگرسيون خطي چندگانه و رگرسيون لجستيك مورد آناليز قرار گرفتند.
يافته ها: ميانگين سني، شاخص توده بدني، ساعت كار و سابقه كاري افراد به ترتيب برابر 8.5 ± 34.2 سال، 2.78 ± 55.58، 1.25 ± 10.5 ساعت و 6.5 ± 12.7 سال محاسبه گرديد. ميانگين شاخص شدت بي‌خوابي افراد، شاخص كيفيت خواب پترزبورگ و شاخص توانايي انجام كار افراد به ترتيب برابر 5.35 ± 6.6، 2.43 ± 4.95 و 5.13 ± 42.5 محاسبه گرديد. ارتباط بين توانايي انجام كار با اختلالات خواب كاملاً معنادار بود. متغيرهاي وضعيت تأهل، نوع استخدام و استعمال دخانيات مستقل از متغيرهاي شدت بي‌خوابي و كيفيت خواب، اثر معناداري بر شاخص توانايي انجام كار داشتند، به‌طوري‌كه مقدار R2 متغيرهاي مذكور به ترتيب 0.246 و 0.242 از تغييرات شاخص توانايي انجام كار محاسبه گرديد.
نتيجه گيري: هر گونه اختلال در خواب و استراحت مي‌تواند باعث كيفيت نامناسب خواب شده كه مي‌تواند توانايي انجام كار شاغلين را به شدت كاهش دهد؛ بنابراين پيشنهاد مي‌شود به‌منظور افزايش شاخص توانايي انجام كار و درنتيجه افزايش كارايي يك سازمان به برنامه‌هاي خواب-استراحت شاغلين توجه ويژه‌اي گردد.
چكيده لاتين :
Sleep is one of the important physiologic needs in daily life cycle, and a part of quality of life.
Sleep disorders are considered as one of the most common health problems in work communities that
can affect physical, mental performance and ability to work. Therefore, this study aimed at investigating
the relationship between sleep disorders and work ability in construction workers.
Material and Methods: This study is descriptive-analytical and cross-sectional. Samples of 220 people
were selected by random sampling method from construction workers and personnel. Data collection
tools in this study included sleep quality questionnaire, insomnia severity questionnaire and work ability
questionnaire. Data were analyzed using SPSS software (version 19) and, considering the objectives,
descriptive statistics and analytical tests including paired t-test, Pearson’s correlation, Kruskal-Wallis,
multiple linear regression and logistic regression were used.
Results: Average age, body mass index, working hours and work experience were calculated as 34/2 ± 8/5
years old, 55/58 ± 2/78, 10/5±1/25 hours and 12/7±6/5 years, respectively. The mean indices of insomnia
severity, Petersburg quality of sleep index and work ability were 6.6 ± 5.35, 4.95 ± 2.43 and 42.5 ± 5.13,
respectively. The relationship between the work ability with sleep disorders was statistically significant.
Variables of marital status, types of employment and smoking, independent of the variables of insomnia
severity and sleep quality, significantly affected the work ability index, so that the R2 of these variables
were 0.246 and 0.242 of the changes in work ability index, respectively.
Conclusion: Any disturbance in sleep and resting can cause poor sleep quality. As a result, it severely
reduces the ability of employees to work. Therefore, it is suggested that, in order to increase the index
of work ability and, thus, the efficiency of an organization, special attention be paid to sleep-resting
programs of employees.
