تبيين راهبرد مصرف فرهنگ ي در دولت اسلامي بر اساس تحليل گفتمان انديشه هاي امامين انقلاب اسلامي ايران در حوزه مصرف فرهنگي

No Title

امروزه شاهديم كه در تمامي كشورها، براي امر مصرف فرهنگي برنامه ريزي ميكنند، به اين معنا كه دولتها با سياستهايي كه اتخاذ ميكنند، درصدد اين هستند تا بتوانند، الگوي مصرف فرهنگي مختار خويش را در تمامي سطوح جامعه گسترش دهند. اين سياستها ممكن است بر پايهي نظام ارزشي و هنجاري، يا بر اساس توليد و بازتوليد متن دين در عرصه فرهنگ و يا ايدئولوژهاي طبقه حا كم باشد. از هر رويكردي كه به مقوله ي مصرف فرهنگي نگاه بياندازيم درمييابيم كه فهم اينكه در يك جامعه سياستمداران و حكمرانان جامعه چگونه به مصرف فرهنگي نگاه مي كنند، امريست كاملاً ضروري. پس از پيروزي انقلاب اسلامي ايران و پيگيري مقدمات تشكيل حكومت اسلامي در ايران طبيعتاً انديشه ي رهبران ديني اين حكومت به عنوان مهمترين منابع فكري در تحليل گفتمان اين انقلاب محسوب ميشوند و از اين حيث كه همواره توسط اين رهبران آرمان اين انقلاب تمدنسازي بيان گشته است و ميدانيم هسته ي اصلي تمدن سازي فرهنگ سازي و هسته ي اصلي فرهنگسازي، تفكرسازي ميباشد، پس ناچاريم براي انديشه ورزي در هر حوزهي تمدني، تفكري و يا فرهنگي به اين انديشهها رجوع كنيم و از راه تحليل اين گفتمان، استخراج دال مركزي و عناصر اصلي اين گفتمان به نتايج مطلوب نظري خويش دست يابيم. در تحقيق پيش رو كه پارادايم كيفي بر آن حا كم است، بر اساس مراحل پنجگانه ي «روش تحليل گفتمان پدام» و بر مبناي ديدگاه «فهم نظام پوياي انديشه ي ولي» منطبق بر الگوي «متفكرمحوري»، سعي در استخراج و تبيين عناصر و دال هاي گفتماني امامين انقلاب اسلامي و نهايتاً تبيين الگوي گفتماني آنها در حوزهي مصرف فرهنگي داريم

No abstract