تاثير 12 هفته تمرين استقامتي و رژيم غذايي پرچرب بر بيان ژن گيرنده بتا آدرنرژيك-3 و آدنوزين مونوفسفات حلقوي در بافت چربي قهوه اي رت هاي نر چاق

زمينه و هدف: تمرين استقامتي مي تواند با كاهش چربي بدن همراه باشد. هدف تحقيق حاضر، بررسي اثر 12 هفته تمرين استقامتي پيشرونده و رژيم غذايي پرچرب بر بيان ژن گيرنده بتا آدرنرژيك3 (β3ARs) و آدنوزين مونوفسفات حلقوي (cAMPr) در بافت چربي قهوه اي رت هاي نر چاق نژاد ويستار بود. روش تحقيق: پانزده سر رت نژاد ويستار به صورت تصادفي در سه گروه (5=n) تمرين استقامتي با غذاي پر چرب، گروه كنترل با غذاي معمولي و گروه كنترل با غذاي پرچرب تقسيم شدند. رژيم غذايي پرچرب شامل 40 درصد چربي، 13 درصد پروتئين و 47 درصد كربوهيدرات بود. پروتكل تمرين شامل 12 هفته تمرين استقامتي به مدت 15 دقيقه با شدت 20 متر در دقيقه بود كه به تدريج به مدت 31 دقيقه و سرعت 25 متر در دقيقه رسيد. بيان ژن‌هاي β3ARs و cAMPr با روش RT PCR بررسي شدند. براي مقايسه cAMPr و β3ARs بين سه گروه از آزمون هاي كروسكال واليس و يو من ويتني استفاده گرديد و سطح معني داري براي تمام محاسبات 0.05 p در نظر گرفته شد. يافته ها: تفاوت معني داري در بيان ژن cAMPr (0.47=p) بين گروه هاي كنترل با غذاي پرچرب، كنترل با غذاي معمولي و گروه تمرين استقامتي با غذاي پرچرب مشاهده نشد اما تفاوت معني داري در بيان ژن β3ARs (0.03=p) بين گروه ها مشاهده گرديد و اين تغييرات در گروه تمرين استقامتي با غذاي پرچرب بيشتر از گروه‌هاي كنترل با غذاي معمولي و پرچرب بود. نتيجه گيري: نتايج تحقيق حاضر تاثير تمرين استقامتي با شدت متوسط به همراه غذاي پرچرب را بر بيان ژن β3ARs نشان داد كه مي تواند باعث افزايش مصرف انرژي و كاهش چاقي گردد. اما تغييرات در بيان ژن cAMPr نشانگر بهبود غير معني دار است و احتمالاً با تغيير در شدت و مدت تمرينات در تحقيقات آتي بتوان نتايج مفيدتري مشاهده كرد.