تاثير هشت هفته تمرين تناوبي، مقاومتي و تركيبي بر محتواي پروتئين شبه‌‌كيتيناز-3 و ايمونوگلوبين E بافت ريه موش‌‌هاي صحرايي نر مبتلا به آسم

زمينه و هدف: پروتئين شبه‌‌كيتيناز3 (YKL40) به عنوان يك شاخص زيستي التهابي موثر بر آسم و بيماري‌‌هاي آلرژيك شناخته شده است؛ در حالي كه انجام تمرينات ورزشي ممكن است موجب كاهش اثرات التهابي ناشي از بيماري آسم شوند. از اين‌‌رو هدف از پژوهش حاضر بررسي تاثير هشت هفته تمرين تناوبي، مقاومتي و تركيبي بر سطوح YKL40 و ايمونوگلوبين E (IgE) بافت ريه موش‌‌هاي صحرايي مبتلا به آسم بود. روش تحقيق: تعداد 25 موش صحرايي به پنج گروه شامل گروه هاي كنترل، تمرين تناوبي، تمرين مقاومتي، تمرين تركيبي و سالين تقسيم شدند. گروه‌‌هاي آسمي (گروه كنترل و گروه هاي مداخله تمريني) هر جلسه پس از تمرين به مقدار يك ميلي‌‌ليتر به‌‌ صورت زيرصفاقي محلول اووالبومين دريافت كردند. همچنين سه بار در هفته و هر بار به مدت 20 دقيقه در معرض افشانه اووالبومين قرار گرفتند. گروه تمرين تناوبي (سه بار در هفته، شدت 8060 درصد ظرفيت بيشينه، 30 دقيقه)، گروه تمرين مقاومتي (سه بار در هفته، 60 درصد يك تكرار بيشينه، سه نوبت 10 تكراري) و گروه تمرين تركيبي (تركيب تمرين تناوبي و مقاومتي) پروتكل هاي طراحي شده را به مدت هشت هفته به اجرا درآوردند. اندازه‌‌گيري سطوح YKL40 و IgE به روش الايزا در بافت ريه انجام شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون تحليل واريانس يك‌‌طرفه و آزمون تعقيبي LSD در سطح p≤0/05 صورت گرفت. يافته‌‌ها: سطوح YKL40 در گروه تمرين تناوبي (05/0=p)، تمرين مقاومتي (005/0=p) و  تمرين تركيبي (001/0=p) نسبت به گروه كنترل، افزايش معني داري پيدا كرد؛ به نحوي كه اين افزايش پس از  تمرين تركيبي نسبت به ساير مداخلات تمريني بيشتر بود (05/0 p). همچنين،  IgE در گروه‌‌هاي تمرين تناوبي (005/0=p)، تمرين مقاومتي (03/0=p) و تمرين تركيبي (004/0=p)؛ در مقايسه با گروه كنترل افزايش معني داري پيدا كرد. نتيجه‌‌گيري: به نظر مي‌‌رسد اجراي هشت هفته تمرينات تناوبي، مقاومتي و تركيبي در افراد آسمي، تاثير مهاري بر سطوح پروتئينYKL40  ندارد و از اين طريق نمي‌‌توانند نقش محافظتي در برابر اثرات التهابي ناشي از آسم داشته باشد.