بررسي فقهي انتشار رمزارز نفت‌پايه توسط جمهوري اسلامي ايران

ظهور فناوري‌هاي نوين الگوهاي حاكميتي، مناسبات ميان موجوديت‌هاي اقتصادي را به‌نحوي دستخوش تغيير ساخته است كه به اين سبب، ترديدي جدي در كارامدي الگوهاي سنتي در مجامع علمي به‌وجود آمده است. تقارن زماني رشد جهاني اين قبيل فناوري‌ها از‌جمله فناوري رمزارزها، با محدوديت‌هاي پيشِ‌روي جمهوري اسلامي ايران در صحنه بين‌الملل زمينه‌ساز شكل‌گيري اين پيش‌فرض شد كه رمزارزها مي‌توانند در جايگاه ابزاري كارامد جهت تأمين مالي پروژه‌هاي بخش بالادستي صنايع نفت‌و‌گاز به‌عنوان يكي از بخش‌هاي راهبردي كشور به ايفاي نقش بپردازد. با قبول اين فرض كه در حال حاضر اين مهم تنها از مجراي انتشار رمزارز نفت‌پايه توسط جمهوري اسلامي ايران محقق خواهد گشت، ضرورت بررسي‌هاي فقهي مقتضي بيش از پيش نمايان مي‌گردد. بر همين اساس تحقيق پيش‌ِرو كه از نوع تحقيقات كاربردي است، ضمن بهره‌گيري از روش توصيفي ـ تحليلي به بررسي ابعاد فقهي متناسب با موضوع رمزارز نفت‌پايه جمهوري اسلامي ايران پرداخته است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه از ميان انواع رمزارز‌هاي قابل‌انتشار، تنها توكن‌هاي تأمين مالي مشاركت مبتني بر نفت توليدي به‌دليل احراز شرايط صحت عقد، عدم اكل مال به باطل، عدم وجود ربا، عدم وجود غرر و عدم وجود ضرر، منطبق با موازين شرعي مي‌باشد.