پيش‌بيني اهمال‌كاري تحصيلي بر اساس ويژگي‌هاي شخصيتي، كمال‌گرايي و اضطراب امتحان در دانش‌آموزان دبيرستاني شهر قم

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش ويژگي‌هاي شخصيتي، كمال‌گرايي و اضطراب امتحان در اهمال‌كاري تحصيلي دانش‌آموزان دبيرستاني بود. داده‌هاي تحقيق با روش پيمايش و ابزار پرسشنامه با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي از ۳۶۸ دانش‌آموزان مقطع تحصيلي متوسطه‌ شهر قم جمع‌آوري شد. براي سنجش متغيرهاي اهمال‌كاري (متغير وابسته) و متغيرهاي مستقل به ترتيب از پرسشنامه‌ اهمال‌كاري سولومون و راثبلوم (1984)، پرسشنامه‌ شخصيتي نئو (1985)، پرسشنامه‌ كمال‌گرايي چندبُعدي بشارت (1386) و پرسشنامه‌ اضطراب امتحان ابوالقاسمي و همكاران (1375) استفاده شد. نتايج آزمون همبستگي نشان داد رابطه‌ هم‌تغييري بين متغيرهاي مستقل (ويژگي شخصيتي، كمال‌گرايي و اضطراب امتحان) و متغير وابسته (اهمال‌كاري تحصيلي) از نظر آماري معنادار و هم‌جهت است و مي‌توان گفت با افزايش ميزان كمال‌گرايي و اضطراب امتحان در دانشجويان، ميزان اهمال‌كاري در آن‌ها افزايش مي‌يابد. همچنين، نتايج تحليل رگرسيون ساده و چندگانۀ همزمان نشان داد متغيرهاي ويژگي‌هاي شخصيتي، كمال‌گرايي و اضطراب امتحان مي‌توانند 0.50 متغير وابسته اهمال‌كاري تحصيلي را پيش‌بيني كنند.