بررسي رابطه خلاقيت و هوش عاطفي با راهبردهاي انگيزشي و عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان شهر نايين

هدف پژوهش بررسي رابطه بين خلاقيت و هوش‌عاطفي، راهبردهاي ‌انگيزشي و عملكرد ‌تحصيلي دانش‌آموزان دختر و پسر دوره دوم متوسطه در شهر نايين در سال تحصيلي 97-1396بود. روش پژوهش از نوع همبستگي بود. جامعه آماري پژوهش شامل 535 دانش آموزادختر و پسر دوره دوم متوسطه شهر نايين بودند. با استفاده از روش نمونه‌گيري خوشه‌اي و بر اساس جدول كرجسي و مورگان، نمونه‌اي به حجم 225 دانش آموز( 130 دختر و 95 پسر )انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل آزمون خلاقيت تورنس (1974)، مقياس هوش‌عاطفي سيبريا ‌شيرينگ (فرم كوتاه) (1995)، مقياس راهبردهاي انگيزشي براي يادگيري پنتريچ و دي گروت (1990) و نمرات عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان، بر‌گرفته از معدل نوبت اول و مستمر ساليانه بوده است. داده‌ها ز طريق نرم‌افزار SPSS22 وبا استفاده از روش آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيري مورد تجزيه و تحليل قرار‌گرفت. نتايج نشان داد بين خلاقيت با راهبردهاي انگيزشي و عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان رابطه مثبت معني‌داري وجود دارد . همچنين بين متغير هوش‌عاطفي با متغيرهاي راهبردهاي انگيزشي و عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان رابطه مثبت معني‌داري وجود دارد. نتايج نشان داد متغيرهاي خلاقيت و هوش‌عاطفي در پيش‌بيني متغيرهاي راهبردهاي‌ انگيزشي و عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم سهم معني‌داري دارند. در مجموع يافته ها بيانگر رابطه خلاقيت و هوش عاطفي با راهبردهاي انگيزشي و عملكرد تحصيلي دانش آموزان بود.