ارائه مدل ارتقاي بهره‌وري مديران مبتني بر باز مهندسي و آمايش آموزش عالي

هدف پژوهش حاضر ارائه‌ مدل ارتقاي بهره‌وري مديران مبتني بر بازمهندسي و آمايش آموزش عالي است. روش پژوهش از نظر هدف، كاربردي و از نگاه گردآوري داده‌ها، توصيفي تحليلي است. همچنين، پژوهش حاضر به روش آميخته انجام شد. جامعه‌ آماري اين پژوهش شامل مديران، اساتيد و صاحب نظران دانشگاهي در حوزه‌ مديريت آموزشي يود كه 18 نفر، به روش گلوله‌برفي و با معيار اشباع نظري داده‌ها در پژوهش شركت كردند. خبرگان، مديران آموزش عالي با سابقه‌ بيش از 15 سال و مدرك تحصيلي فوق ليسانس يا بالاتر بودند. از مصاحبه‌ عميق با توجه به اشباع اطلاعاتي براي شناسايي عوامل مؤثر بر توسعه‌ بهره‌وري مديران آموزشي استفاده شد. سپس، در چند مرحله دلفي فازي عوامل شناسايي‌شده تاييد شد و عوامل نهايي شناسايي شد. عوامل شناسايي‌شده از طريق نرم‌ افزار Micmac مدل كيفي تحقيق را تشكيل داد. براي تأييد مدل كيفي از روش ساختاري – تفسيري (ISM) و با استفاده از پرسشنامه استفاده شد. در نتيجه، مهندسي مجدد فرايندها، آمايش آموزش عالي، نيازسنجي شغلي و مهارتي، برنامه‌ريزي آموزشي، عوامل محيطي، توسعه‌ تفكر راهبردي، توسعه‌ مهارت‌هاي ارتباطي، ارتقاي فرهنگ سازماني و ارزيابي مستمر و مداوم به عنوان شاخص‌هاي اصلي مدل ارتقاي بهره‌وري مديران مبتني بر بازمهندسي و آمايش آموزش عالي شناسايي شدند.