متغيرهاي راديولوژيك اسپونديلوليستزيس ال ۴ / ال ۵ در بيماران با ساكراليزاسيون مهره ال ۵

زمينه: اسپونديلوليستزيس دژنراتيو به طور شايعي در سطح ال ۴/ ال ۵ ديده مي شود. به نظر مي رسد ساكراليزاسيون ال ۵ فشار وارده بر اين سطح را بيشتر مي كند و اين فشار بيشتر، تخريب و لغزش را افزايش مي دهد. با اين وجود، تاثير ساكراليزاسيون ال ۵ بر متغيرهاي راديولوژيك اسپونديلوليتزيس ال ۴/ ال ۵ تاكنون مطالعه نشده است. روش كار: در اين مطالعه مقطعي تحليلي، ۷۸ بيمار با تشخيص اسپونديلوليستزيس ال ۴ ال ۵ به دو گروه با(۲۴ نفر) و بدون(۵۴ نفر) ساكراليزاسيون ال ۵ تقسيم شدند. چهار معيار راديولوژيك ميزان سرخوردگي ال ۴ روي ال ۵ به درصد، جهت گيري مفصل ال ۴ /ال۵ به درجه ، استئوآرتريت مفصل ال ۴/ ال۵ با معيار فوجي وارا (۱۴) و دژنراسيون ديسك ال ۴ ال ۵ براساس تقسيم بندي فري من (۱۵)، بين دو گروه ارزيابي و مقايسه شد. يافته ها: هيچ تفاوت آماري معني داري بين دو گروه در درصد سرخوردگي( ۱۷/۰۲ / ۴/۸۷ / ۰/۸۰۹ =P ) جهت گيري مفصل ( 99/54 / ۴/۳۵ ± ۵۶/۲۳ / ۰/۶۴۲ =p ) و استوارتريت مفصل ( ۰/۵۹±43/3 / ۰/۳۷±53/3 / ۰/۵۲۷ =p ) و دژنراسيون ديسك ( ۰/۵۱± ۴/۵۰ / ۰/۶۱ ± ۴/۳۵ / ۰/۳۴۰ =p ) مشاهده نشد. بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد ساكراليزاسيون ال 5 بسيار كمتر از ميزاني كه در مطالعات قبل تصور مي شد بر متغيرهاي راديولوژيك در اسپونديلوليستزيس دژنراتيو ال ۴ / ال ۵ تاثير دارد. مطالعه اي با حجم نمونه بيشتر براي تعيين نقش ساكراليزاسيون ال 5 در اسپونديلوليستزيس دژنراتيو ال ۴ / ال ۵ نياز است.