تاثير تعاملي 6 هفته تمرين تناوبي شديد و مصرف مكمل كوئرستين بر بيان برخي شاخص هاي آنژيوژنزي تومور در موش هاي ماده مبتلا به سرطان پستان

زمينه: درباره آنژيوژنز، متاستاز سرطان پستان و فعاليت ورزشي، پژوهش هاي فراواني در چند دهه اخير انجام شده است تا سازوكارهاي تنظيمي آن بهتر معلوم شود. هدف اين پژوهش، بررسي تاثير تعاملي تمرين تناوبي خيلي شديد (HIIT) و مكمل كوئرستين (Q) بر بيان عوامل كليدي آنژيوژنزي در بافت تومور موش هاي مبتلا به سرطان پستان بود. روش كار: به 24 سر موش بالب سي ماده، سلول هاي سرطاني وابسته به گيرنده استروژن MC4L2، تزريق و به سه گروه تومور (T)، تومور+ تمرين تناوبي خيلي شديد (TH) و تومور+ تمرين تناوبي خيلي شديد+ كوئرستين (THQ) تقسيم شدند. گروه TH و گروه THQ، 3 روز در هفته به مدت 6 هفته و هر جلسه 1 ساعت، روي تردميل دويدند. به گروه THQ، به جز تمرين، 6 هفته، هفته اي 3 روز، مقدار 110 ميلي گرم به ازاي هركيلوگرم، محلول كوئرستين تزريق شد. پس از پايان كار، موش ها كشته شدند، بافت تومور برداشته و در نيتروژن مايع فريز و در دماي 70 درجه سانتي گراد نگهداري شدند. بيان ژن هاي TIE2 و VEGFA به روش Real TimePCR سنجيده شد. ΔCt، ΔΔCt، Fold change با آزمون هاي آماري مربوط در سطح معناداري (0.05 gt;p) با نرم افزار GENEX محاسبه شد. يافته ها: نتايج نشان داد تعامل THQ باعث كاهش معنادار بيان ژن هاي TIE2 و VEGFA در گروه TH و THQ در مقايسه با گروه T شده است. بعلاوه، مصرف كوئرستين در گروه THQ باعث كاهش معنادار بيان ژن هاي TIE2 و VEGFA در مقايسه با گروه TH شد. نتيجه گيري: تعامل HIIT و مصرف مكمل Q احتمالا در مهار آنژيوژنز تومور موثر است.