شناسايي مولكولي گونه هاي قارچي و بررسي آلودگي به اكراتوكسين A در آردهاي توزيع شده در نانوايي هاي شهر همدان

زمينه: وجود قارچ هاي توكسين زا و توليد اكراتوكسين در آرد براي سلامتي انسان خطرناك است. لذا، شناسايي اين قارچ ها با روش هاي به روز امري ضروري است. هدف از اين مطالعه، شناسايي مولكولي گونه هاي قارچي و بررسي آلودگي به اكراتوكسين A در آردهاي استفاده شده در نانوايي هاي شهر همدان مي باشد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي تحليلي ، 60 نمونه آرد از نانوايي هاي سطح شهر همدان جمع آوري گرديد. ابتدا، با استفاده از روش هاي فنوتيپي مانند اسلايد كالچر قارچ ها تعيين هويت شدند. سپس، با استفاده از روش PCR و تعيين توالي محصولات PCR، جنس و گونه ي قارچ ها تاييد شد. جهت شناسايي اكراتوكسين A از روش الايزا استفاده گرديد. اطلاعات با نرم افزار GraphPad نسخه 6 تجزيه و تحليل شد. يافته ها: از 60 نمونه، 28 نمونه آرد (46.66%) فاقد آلودگي قارچي و 32 نمونه آرد (53.33 %) داراي آلودگي قارچي بيش از حد مجاز ( 104كلوني در گرم) بود. قارچ هاي آسپرژيلوس و پني سيليوم داراي بيشترين فراواني بودند. فراواني قارچ ها در آردهاي نان لواش، نان سنگك، نان بربري، نان تافتون تنوري، نان تافتون ماشيني، نان باگت و نان گرده به ترتيب 50%، 46%، 35%، 31%، 26%، 18% و 11% بود. از طرفي، بيشترين مقادير اكراتوكسين A در آرد لواش (3.98ppb) و كمترين ميزان آن در آرد گرده (0.66ppb) گزارش شد. همچنين، ارتباط معناداري بين گونه هاي قارچي و ميزان توليد اكراتوكسين مشاهده شد، بطوري كه گونه هاي آسپرژيلوس و پني سيليوم قارچ هاي توليد كننده اكراتوكسين بودند. نتيجه گيري: درحالي كه روش هاي فنوتيپي و ژنوتيپي، حساسيت يكساني را نشان ندادند، وجود اكراتوكسين در آردهاي بررسي شده، ضرورت اصلاح در انبار گندم و آرد هاي نانوايي را نشان مي دهد.