تحليل مدل معادلات ساختاري تاثير تاب آوري و راهبردهاي مقابله اي درد بر ادراك درد در افراد مبتلا به درد ستون فقرات با ميانجيگري علايم روان شناختي

زمينه: دردهاي ستون فقرات يكي از شايع ترين و پرهزينه ترين مشكلات بهداشتي در كشورهاي پيشرفته مي باشد. اين پژوهش با هدف تحليل مدل معادلات ساختاري تاثير تاب آوري و راهبردهاي مقابله اي درد بر ادراك درد در افراد مبتلا به درد ستون فقرات: با ميانجيگري علائم روان شناختي انجام گرفت. روش كار: مطالعه حاضر از نوع مطالعات همبستگي به روش مدل يابي معادلات ساختاري بود. جامعه آماري پژوهش كليه بيماران مبتلا به درد ستون فقرات بود كه در سال 1397 به بيمارستان شمس تبريز مراجعه مي كنند كه براساس برآوردهاي انجام شده 750 نفر بود. نمونه آماري پژوهش براساس جدول كرجسي و مورگان 254 نفر بصورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه SCL_90، پرسشنامه راهبردهاي مقابله اي با درد، مقياس تاب آوري و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺗﺠﺪﻳﺪ ﻧﻈﺮ ﺷﺪﻩ ﺩﺭﺩ (MPQ) بود. داده هاي گردآوري شده با استفاده از آزمون معادلات ساختاري در نرم افزار Amos و آزمون Bootstrap مورد تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد كه مسيرهاي مستقيم از تاب آوري به ادراك درد معني دار بود (β=0.000, P 0.01). بين راهبردهاي مقابله اي و ادراك درد رابطه غير مستقيم وجود دارد (β=0.31, P 0.01) بين تاب آوري، علائم روانشناختي و ادراك درد رابطه غيرمستقيم وجـود دارد (β=0.139, P 0.01). بين راهبـردهاي مقابله اي، علائم روانشناختي و ادراك درد رابطه غيرمستقيم وجـود دارد (β = 0/25, P 0.01). نتيجه گيري: تدوين يك برنامه جامع مراقبتي در بيماران مبتلا به درد ستون فقرات با تقويت تاب آوري و راهبردهاي مقابله اي در جهت كاهش سطح علائم روانشناختي به اين بيماران پيشنهاد مي گردد.