پايش يك دوره تمرين تناوبي بر بيان پروتئين هاي ICAM، VCAM و گالكتين3 در بافت قلب موش هاي مبتلا به آسم

زمينه. آسم يك بيماري ناهمگن است كه فرآيندهاي التهابي اين بيماري در پاتوفيزيولوژي آترواسكلروز و اختلال عملكرد اندوتليال نقش دارند و سبب افزايش شيوع بيماري قلبي عروقي مي شوند. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير 8 هفته تمرين تناوبي بر برخي از عوامل موثر در روند آترواسكلروز در قلب موش هاي آسمي طراحي گرديد. روش كار. در اين مطالعه تجربي 15 سر موش صحرايي به طور تصادفي به 3 گروه شم، آسم، آسمتمرين تناوبي تقسيم شدند. مدل آسم با تزريق درون صفاقي يك ميلي ليتر اووالبومين به مدت 2 هفته ايجاد شد و سپس موش هاي گروه آسمتمرين تناوبي طي 8 هفته به اجراي تمرين پرداختند. در طول دوره پروتكل تمريني، تزريق درون صفاقي اووالبومين دوبار در هفته به ميزان يك ميلي ليتر و قرار دادن آن ها در داخل محفظه اي شيشه اي در معرض افشانه اوالبومين 5 درصد انجام گرفت. 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمريني، موش ها بيهوش شده و قلب آن ها خارج شد. ميزان بيان پروتئين هاي ICAM، VCAM و پروتئين گالكتين3 به ترتيب از روش هاي ايمنوهيستوشيمي و وسترن بلات اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آزمون آناليز واريانس يك طرفه در محيط SPSS با سطح معني داري α=0.05 تجزيه و تحليل شدند. يافته. ميزان بيان ICAM (P=0.001)، VCAM (P=0.001) و گالكتين3 (P=0.001) در قلب رت هاي آسمي به طور معني داري افزايش يافت؛ در حالي كه تمرين تناوبي توانست بيان پروتئين هاي ICAM (P=0.001)، VCAM (P=0.001) و گالكتين3 (P=0.01) را در گروه آسمتمرين تناوبي نسبت به گروه آسم كاهش دهد. نتيجه گيري. به نظر مي رسد كه تمرين تناوبي براي پيشگيري از آترواسكلروز در بيماران مبتلا به آسم موثر است.