ليشمانيا ماژور عامل ايجاد يك مورد زخم ليشمانيازيس جلدي در يك راننده از استان آذربايجان شرقي

ليشمانيازيس جزء بيماري هاي مشترك انسان و حيوانات مي باشد و در تمام نقاط جهان بعنوان ﻳﻜــﻲ از ﻣﺸــﻜﻼت ﺑﻬﺪاﺷــﺘﻲ شناخته مي شود. بيمار آقاي 47 ساله اهل شهرستان بستان آباد از استان آذربايجان شرقي، راننده با سابقه سفر به استان هاي اندميك بيماري ليشمانيازيس جلدي در يك سال گذشته، با شكايت وجود زخم پوستي17 ميلي متري فاقد ترشح و چرك، داراي ظاهري نكروتيك به درمانگاه مركز بهداشت شهرستان مراجعه كرده بود. در بررسي آزمايشگاهي ميزان پارامترهاي بيوشيميائي، هماتولوژي، آناليز و كشت ادرار نرمال بود. با استفاده از واكسينو استيل استريل 3 گسترش از حاشيه زخم تهيه و مقداري از ترشحات بدست آمده از زخم در شرايط استريل به محيط كشت اختصاصي انتقال داده شد. بعد از رنگ آميزي در گسترش هاي تهيه شده آماستيگوت ها با هسته درشت و كينتوپلاست كوچك در داخل ماكروفاژها و پروماستيگوت هاي فعال و متحرك در فاز مايع محيط كشت مشاهده شد. با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي ITS1آزمايش PCR (واكنش زنجيره اي پليمراز) بر روي ترشحات بدست آمده از زخم انجام شد. در الكتروفروزيس محصول PCR باند ايجاد شده با باندهاي استاندارد مقايسه و وزن باندي 350 جفت بازي تعيين گرديد. با مقايسه الگوي الكتروفورزي حاصله و مقايسه آن با باند كنترل مثبت، انگل هاي ايزوله شده به طور اختصاصي متعلق به جنس ليشمانيا بود. به منظور تشخيص قطعي گونه انگل از روش تعيين توالي استفاده شد. نتيجه، نشانگر همولوگي بالاي 99 درصد با ليشمانيا ماژور بود. در نهايت بيمار با تشخيص ليشمانيازيس جلدي نوع روستايي تحت درمان با داروي آنتي موان (گلوكانتيم) قرار گرفت. تشخيص موارد مشكوك مبتلا به ليشمانيازيس جلدي داراي اهميت فراوان مي باشد. اگر فرد مبتلا در مراحل اوليه بيماري تشخيص داده شود، از وسعت اسكار بعد از بهبودي و همچنين عوارض احتمالي عفونت نوع روستايي پيشگيري به عمل مي آيد.