شاخص مقاومت وريدي و ارتباط آن با پيامد بيماران داراي نارسايي قلبي و كاهش كاركرد كليه

زمينه. شيوع بيماري مزمن كليوي (CKD) هر ساله در حال افزايش است كه باعث افزايش ريسك بيماريهاي قلبيعروقي و حتي مرگ و مير ميشود. در سندرم كارديورنال تيپ 2 (Cardiorenal syndrome type 2, CRS2) اختلال عملكرد مزمن قلبي باعث اختلال عملكرد كليوي ميشود. هدف اين مطالعه، بررسي سونوگرافي داپلر وريدهاي كليوي، محاسبه شاخص مقاومت وريدي (Venous impedance index, VII) و تعيين ارتباط آنها با پروگنوز سندرم CRS2 در افرادي با سابقه بيماري قلبي مزمن و مبتلا به CKD كه عملكرد رو به جلوي مناسب داشتند، بود. روش كار. در اين مطالعه توصيفي تحليلي، 49 بيمار مراجعه كننده به بيمارستان امام رضا (ع) تبريز با نارسايي قلبي و نارسايي كليوي انتخاب شدند. بررسي وضعيت كليوي، VII و كسر تخليه (Ejection fraction, EF) صورت گرفت. يافته ها. ميانگين سني بيماران 12.39±61.83 بود و شامل 42.9 درصد زن و 57.1 درصد مرد بود. همچنين، ميانگين مدت زمان نارسايي قلبي و كليوي بترتيب 13.8±33.16 و 5.1±11.76 ماه بود. بين VII و EF كليه هاي راست و چپ رابطه معني داري يافت شد (به ترتيب P=0.01 = و P=0.03)، اما بين كاركرد كليه و ميزان EF رابطه معني دار از نظر آماري وجود نداشت (P =0.54). با افزايش ادم، ميانگين VII و كسر تخليه EF كاهش يافت اما از نظر آماري معني داري نبود (P 0.05). نتيجه گيري. طبق نتايج به دست آمده، بين VII و EF كليه هاي راست و چپ رابطه معني داري يافت شد اما ارتباط معنيدار آماري بين ميزان ادم و ميانگين VII و كسر تخليه EF مشاهده نشد.