نقش واسطه اي سبك دلبستگي و طرحواره هاي ناسازگار اوليه در ارتباط بين بدرفتاري در كودكي با اختلال سلوك

مقدمه: اختلال سلوك شامل رفتارهاي پايداري است كه ويژگي آن نقص قوانين و مقررات اجتماعي و آسيب به كودكان است. هدف پژوهش حاضر بررسي نقش واسطه اي سبك دلبستگي و طرحواره هاي ناسازگار اوليه در ارتباط بين بدرفتاري در كودكي با اختلال سلوك نوجواني بود.روش: روش اين تحقيق توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه ي آماري شامل كليه ي نوجوانان مبتلا به اختلال سلوك نوجواني استان همدان در سال 1398 بودند كه تعداد 300 نوجوان مراجعه كننده به كلينيك هاي روانشناختي همدان بر اساس روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. آزمودني‌ها به پرسشنامه‌هاي طرحواره ي يانگ (2005)، مقياس آسيب و سو استفاده از كودك پيترس، اسكيم و ليليفلد (2006)، مقياس بازنگري شده ي تجارب روابط نزديك فرالي و والورورنل (2016) و پرسشنامه ي علايم مرضي كودكان بيرشك(1394) پاسخ دادند. نمرات آزمودني‌ها با استفاده از آمار توصيفي، استنباطي و مدل معادلات ساختاري تحليل شد.نتايج: اثر غيرمستقيم سبك دلبستگي، طرحواره هاي عملكرد مختل و طرحواره هاي طرد و بريدگي در رابطه بين بدرفتاري در كودكي و اختلال سلوك به ترتيب 0/36، 0/19و 0/14به دست آمد كه در سطح P 0/01 معنادار بودند. نتايج نهايي مدل نشان داد سبك دلبستگي اضطرابي و طرحواره هاي ناسازگار اوليه در ارتباط بين بدرفتاري در كودكي با اختلال سلوك نوجواني نقش واسطه اي دارند (0/01 P).نتيجه گيري: بر اساس نتايج به دست آمده، بسياري از نوجوانان در واقع قربانيان بد رفتاري در كودكي مي‌باشند. در پي آن سبك دلبستگي و طرحواره‌هاي ناسازگار از فرآيندهاي رشدي اوليه‌اي هستند كه مي‌توانند متاثر از بد رفتاري با كودكان باشند. بنابراين، استفاده از اطلاعات چندگانه كه وضعيت اختلال سلوك و چگونگي تأثير عوامل اجتماعي و بدرفتاري در كودكي، طرحواره‌هاي ناسازگار، سبك‌هاي دلبستگي به صورت عيني تر را نشان دهد، پيشنهاد مي گردد.