بررسي ارتباط انعطاف‌پذيري روان‌شناختي مادر در فرزندپروري با افسردگي نوجوانان

مقدمه: با توجه به پيامدهاي منفي زيادي كه با افسردگي نوجوانان همراه است، پژوهشگران تلاش مي‌كنند درك بهتري از عوامل دخيل در ايجاد و تشديد نشانه‌هاي اين اختلال، حاصل كنند. هدف پژوهش تعيين ارتباط »انعطاف‌پذيري روان‌شناختي مادر در فرزندپروري « با افسردگي نوجوان پس از كنترل آماري اثر افسردگي مادر بود.روش : براي بررسي اين هدف، از روش توصيفي-همبستگي استفاده شد. جامعه پژوهش را دانش آموزان متوسطه اول شهرهاي تهران، بولداجي و همدان و مادر آن‌ها در سال تحصيلي 99-1398 تشكيل داده بود. به‌صورت تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي، 432 نوجوان مادر انتخاب شدند. شروط ورود به مطالعه عبارت بودند از زندگي با هردو والد و باسواد بودن مادر (حداقل پنجم ابتدايي). نوجوان مقيم مراكز تحت نظارت بهزيستي (بي‌سرپرست با بدسرپرست) از مطالعه كنار گذاشته شدند. با استفاده از پرسشنامه‌هاي انعطاف‌پذيري روان‌شناختي در فرزندپروري، پرسشنامۀ افسردگي، اضطراب و استرس و پرسشنامه خودگزارش‌دهي نوجوان داده‌ها گردآوري شدند. نتايج : رابطه آماري مثبت معناداري بين افسردگي نوجوان و افسردگي مادر وجود دارد (0/001=p). همچنين، »انعطاف‌پذيري روان‌شناختي مادر در فرزندپروري « رابطه آماري منفي معناداري با افسردگي نوجوان داشت (0/001=p). همچنين، پس از كنترل آماري اثر افسردگي مادر، »انعطاف‌پذيري روان‌شناختي مادر در فرزندپروري « قادر است به‌طور معناداري افسردگي نوجوانان را پيش‌بيني كند (0/001=p).نتيجه‌گيري: انعطاف‌پذيري روان‌شناختي بيشتر در فرزندپروري باعث مي‌شود مادر بيشتر درگير شيوه‌هاي فرزندپروري مثبت شود و شيوه‌هاي فرزندپروري مثبت با افسردگي كمتر فرزندان همراه است.