مطالعه عوامل مؤثر بر فرهنگ سياسي شهروندان: فراتحليل پژوهش‌هاي بازه زماني 1380 الي 1400

فرهنگ سياسي به دانش سياسي، آگاهي سياسي، دانش، تاكتيك، ذائقه يا نگرش سياسي شهروندان اطلاق مي‌شود. در ايران مسئله سياست، مشاركت در انتخابات، حضور درصحنه‌هاي مختلف سياسياجتماعي و آگاهي سياسي شهروندان از احزاب و كانديداها نشانگر رشد فرهنگ سياسي آنهاست. هدف اصلي اين تحقيق مطالعه عوامل مؤثر بر فرهنگ سياسي شهروندان در بازه زماني 1380 الي 1400 است. روش تحقيق از نوع فراتحليل (كمي)، جامعه آماري آن 45 سند كه 23 تحقيق (پيمايشي بودن، داشتن ضرايب همبستگي، سطح معني‌داري و حجم نمونه) به روش غير احتمالي انتخاب شدند. نتايج نشان مي‌دهد بين سرمايه سياسي، رسانه جمعي، سرمايه اجتماعي، سرمايه اقتصادي، عوامل فرهنگي، عوامل رواني و مسائل ملي بافرهنگ سياسي رابطه معني‌داري وجود دارد. با توجه به وجود ناهمگني بين مطالعات فوق، از متغيرهاي تعديل گر استفاده‌شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه از بين گروه‌هاي قومي قوم ترك با مقدار (0.23)، فارس (0.21)، تركمن (0.20) و قوم كرد (0.18) بر فرهنگ سياسي به‌عنوان متغيرهاي ميانجي تأثير داشته و اثر كلي آن‌ها برابر با 0.18 درصد است. از بين نوع جامعه آماري، اساتيد دانشگاه با مقدار 0.34 و دانشجويان با مقدار 0.29 و نخبگان علمي با مقدار 0.26 درصد بيشترين تأثير را به‌عنوان متغير ميانجي بر فرهنگ سياسي داشته‌اند.