بررسي تأثير نورپردازي در بهبود امنيت فضاهاي عمومي شهر مرزي كامياران مطالعه مورد: خيابان امام خميني (ره)

خيابان‌ها يكي از عمده‌ترين فضاهاي عمومي شهري محسوب مي‌شوند كه ارتقاء مطلوبيت آن‌ها مي‌تواند به امنيت اين فضاها منجر شود. كاهش امنيت در فضاهاي شهري سبب كاهش انگيزه حضور افراد، كاهش تعاملات اجتماعي و افزايش جرم و جنايت خواهد شد. نورپردازي فضاهاي شهري مي‌تواند بر تقويت امنيت و ايمني فضاها تأثير مستقيم بگذارد. لذا اين پژوهش بر آن است كه در راستاي حفظ و تداوم حيات پياده و بسط امنيت در ساعات شبانه در فضاهاي شهري، به بررسي نقش مؤثر نورپردازي شهري در دستيابي به فضاي شهري امن ‌بپردازد. روش پژوهش توصيفي تحليلي و پيمايشي است. جامعه آماري شامل شهروندان شهر مرزي كامياران مي‌باشد. داده‌ها از طريق پرسشنامه جمع‌آوري و حجم نمونه 200 نفر برآورد گرديده است. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS24 و آزمون tTest استفاده‌شده است. سه عامل امنيت، جذابيت محيط، تفريح و گردشگري از پارامترهاي تأثيرپذير از نورپردازي شهري در محدوده موردمطالعه است. يافته‌ها پژوهش نشان مي‌دهد كه كيفيت سيستم نورپردازي شهري در گرايش شهروندان به استفاده از فضاي خيابان امام خميني (ره) اهميت بسيار زيادي دارد. همچنين يافته‌هاي پژوهش حاكي از آن است كه افزايش كيفيت سيستم نورپردازي شهري، نقش مهمي در افزايش جذابيت فضاهاي شهري، زمان فعاليت و آسايش و امنيت شهري براي شهروندان به همراه دارد. همچنين بين دو متغير نورپردازي و احساس امنيت رابطه معنادار و مستقيم وجود دارد. اگرچه كه نورپردازي خود به‌تنهايي مانعي بر سر راه مجرمين ايجاد نمي‌كند، اما با افزايش قابليت ديد و بالا بردن سطح تسلط بر فضا، از احساس‌هاي كاذب جلوگيري كرده و همچنين فرصت‌هاي را به پليس براي كنترل بهتر فضا را مهيا مي‌كند.