اثر ضد اضطرابي و بهبود حافظه ناشي از اولئوروپين در مدل حيواني ايسكمي

ايسكمي مغزي حالتي است كه به تمام يا بخش‌هايي از مغز، خون و در نتيجه اكسيژن كافي نمي‌رسد. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﺻﻴﺖ آنتي‌اكسيداني اولئوروپين، مطالعه ﺣﺎﺿﺮ با هدف ﺑﺮرﺳﻲ اﺛﺮ اين ماده موثره بر اضطراب و بهبود حافظه در ﻣﺪل حيواني ايسكمي صورت گرفت. در اين تحقيق 50 سر موش صحرايي نژاد ويستار در محدوده‌ي وزني 200 تا 250 گرم به‌طور تصادفي در 5 گروه شامل :گروه كنترل؛ گروه ايسكمي با انسداد هر دو شريان كاروتيد مشترك و سه گروه ايسكمي كه اولئوروپين  با دوزهاي (10، 50 و100 ميلي گرم بر كيلوگرم) به روش گاواژ به مدت 14روز دريافت كردند تقسيم شدند. براي ايجاد ايسكمي شريان‌هاي كاروتيد عمومي دو طرفه جدا شده، از دو قسمت مسدود و از بخش مياني قطع شدند. ارزيابي حافظه با استفاده از آزمون يادگيري اجتنابي غير فعال (شاتل باكس) و براي ارزيابي ميزان اضطراب از دستگاه ماز بعلاوه اي شكل مرتفع استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي تجزيه واريانس يك‌طرفه و پشتيباني LSD تجزيه و تحليل شدند. ايسكمي باعث كاهش حافظه (0.001 p). و كاهش اضطراب شد (0.001 p) و تجويز دوزهاي 10، 50، 100 ميلي‌گرم در كيلو‌گرم اولئوروپين به ويژه دوز 100 ميلي گرم بر كيلوگرم منجر به بهبود نقايص ايجاد شده در حافظه (0.001 p) و اضطراب (0.001 p) گرديد. براساس نتايج اين مطالعه به نظر مي‌رسد اولئوروپين به واسطه‌ي خاصيت آنتي اكسيداني و مهار راديكال‌هاي آزاد، از شدت اختلالات شناختي و رفتاري ناشي از ايسكمي هيپوپرفيوژن