بررسي تجمع فلزات سنگين سرب و كادميوم در بافت‌هاي آبشش، پوست و عضله Chalcalburnus Chalcoides (تالاب انزلي و شيرود)

تحقيق حاضر، به منظور تعيين غلظت فلزات سنگين سرب و كادميوم در بافت‌هاي آبشش، پوست و عضله ماهي شاه كولي صيد شده از آبهاي حوضه جنوبي درياي خزر (تالاب انزلي و شيرود) در استان مازندران وگيلان صورت گرفت. بافت نمونه ها پس از انجام زيست سنجي، تفكيك شدند. براي استخراج فلزات از بافت ها از روش هضم شيميايي توسط اسيد نيتريك استفاده گرديد و غلظت فلزات توسط دستگاه جذب اتمي كوره تعيين گرديد. ميانگين غلظت فلزات (بر حسب ppm وزن خشك) با استاندارد هاي جهاني نظير استاندارد جهانيWHO،FAO  و  Stoskopfدر مطالعه مقايسه شد. بر اساس نتايج به دست آمده، در منطقه شيرود از استان مازندران حداكثر ميانگين تجمع فلزات در بافت‌هاي آبشش، پوست و عضله متعلق به سرب 2.52069 ± 9.5836، 1.08995 ± 5.9343 و 1.45947 ± 6.0264 ميكروگرم بر گرم و حداقل ميانگين تجمع فلزات در بافت‌هاي آبشش، پوست و عضله متعلق به كادميوم 0.04763 ± 0.0936، 0.04236 ± 0.0957 و 0.02227 ± 0.0393 ميكروگرم بر گرم مي باشد. در منطقه تالاب انزلي از استان گيلان حداكثر ميانگين تجمع فلزات در بافت‌هاي آبشش، پوست و عضله متعلق به سرب 3.68153 ± 20.8380، 2.04173 ± 7.6880 و 0.68273 ± 3.5653 ميكروگرم بر گرم و حداقل ميانگين تجمع فلزات در بافت‌هاي آبشش، پوست و عضله متعلق به كادميوم 0.22663 ± 0.6040، 0.03897 ± 0.1167 و 0.00893 ± 0.0233 ميكروگرم بر گرم مي باشد. غلظت سرب حاضر در هر دو منطقه در مقايسه با استاندارد هاي جهاني WHO، Netherlands،EOS  و EPA بالاتر از حد مجاز به دست آمد، به جز عضله در استان گيلان كه براساس استانداردEPA  پايين تر از حد مجاز است غلظت كادميوم براساس استاندارد ها در تمامي بافت ها به جز آبشش پايين تر است. همچنين ميانگين غلظت فلزات سرب و كادميوم بين بافت‌هاي عضله، پوست وآبشش در استان گيلان تفاوت معني داري نشان داد (0.05 p). غلظت فلزات سرب وكادميوم در بافت‌هاي فوق در استان مازندران تفاوت معني داري نشان نداد (0.05 p).