بررسي ميزان كرونا هراسي و برخي متغيرهاي روانياجتماعي مرتبط با آن در ايران

زمينه. امروزه بيماري كوويد19 در همه ي جوامع باعث ترس و نگراني قشرهاي مختلف جامعه شده است. هدف اصلي اين پژوهش پي بردن به ميزان ترس، هراس و واهمه ي شهروندان بالاي 20 سال استان آذربايجان شرقي (ايران) از بيماري نوپديد كوويد19 و تعيين نقش برخي متغير هاي رواني و اجتماعي مرتبط با آن بوده است. روش كار. در اين تحقيق از روش پيمايشي استفاده شده است. جامعه آماري شامل كليه شهروندان بالاي 20 سال استان آذربايجانشرقي است. نمونه آماري بر اساس جدول نمونه گيري لين با سطح اطمينان 95 درصد، 348 نفر برآورد شده است. براي جمع آوري داده ها از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است. پرسش نامه هاي اين تحقيق طي دو مرحله در فروردين و اسفند 1399 تكميل و جمع آوري شده اند. رعايت اين فاصله زماني جهت مشاهده و مقايسه ميزان تغييرات كرونا هراسي بوده است. براي آزمون رابطه بين متغيرها و تجزيه و تحليل داده هاي گردآوري شده از نرم افزار spss استفاده شده است. يافته ها. نزديك به 45 درصد شركت كنندگان در مطالعه را زنان و بيش از 55 درصد آنان را مردان تشكيل داده اند. 24 درصد پاسخ گويان مجرد و 76 درصد آنان متاهل بوده اند. از لحاظ ميزان تحصيلات، بيش ترين فراواني (نزديك به 39 درصد) مربوط به دارندگان مدرك كارشناسي بوده است. به لحاظ سني، بيش ترين فراواني مربوط به گروه سني 5041 ساله مي باشد كه حدود 30 درصد شركت كنندگان را در برگرفته است. نمره ميانگين كرونا هراسي در بين شهروندان در فروردين ماه 97/75 و در اسفند ماه 83/25 بوده است. بين متغيرهاي رواني اجتماعي مورد مطالعه از جمله خانه نشيني، اعتماد به پرسنل درماني، ميزان استرس، اعتماد به نفس، تغيير سبك زندگي، توسل به دعا و رعايت پروتكل هاي بهداشتي با ميزان كرونا هراسي رابطه آماري معني دار مشاهده شد (p 0.001). متغيرهاي مورد مطالعه در مجموع توانسته اند حدود 70 درصد واريانس كرونا هراسي را تبيين و پيش بيني نمايند. نتيجه گيري. اين تحقيق نشان داد كه كرونا هراسي رابطه نزديكي با متغيرهاي رواني و اجتماعي دارد كه بايد مورد توجه همه نهادها و مردم قرار گيرد.