رويكرد ارزشي به علوم در انگاره حكماي اسلام ؛ بازخواني و اعتبارسنجي

اين پژوهش درصدد تبيين ديدگاه حكماي اسلامي پيرامون رويكرد تشكيكي به علوم و بيان ابعاد و نتايج اين موضوع است. يكي از اصول حاكم بر جهانبيني حكماي اسلامي، نگرش تشكيكي يا مرتبه‌يي به امور است. اين نگرش در مورد علوم نيز وجود دارد. بر اساس اين تفكر، علوم بلحاظ ارزشمندي داراي درجات و مراتب مختلفي هستند؛ برخي از علوم فراتر، بعضي فروتر، برخي ارزشمندتر و بخشي در درجه‌يي پايينتر قرار دارند. حكما معتقدند اشرف علوم «فلسفه» است و براي اين ادعا معيارها و دلايلي بيان كرده‌اند. اين مقاله با روش توصيفي‌ـ‌‌تحليلي و انتقادي بدنبال تبيين اين رويكرد و بيان آثار معرفتي آن، و در نهايت، بازخواني اين ديدگاه است. تبيين اين موضوع ابتدا ما را با مباني و رويكرد حكما آشنا ميسازد و با تأمل در اين موضوع، ثمرات و نتايج آن در ساير عرصه ها روشن ميگردد.